Tag: ελληνικά

Posted on

ΚΙΝΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ CAMP ΤΗΣ ΡΙΤΣΩΝΑΣ

ΚΙΝΗΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΟ CAMP ΤΗΣ ΡΙΤΣΩΝΑΣ

Άτομα από την πρωτοβουλία αλληλοβοήθειας στη Χαλκίδα σε συνεργασία με το Solidarity With Migrants ήρθαμε σε συνεννόηση με εγκλωβισμένη προσφύγισσα εντός του κάμπ της Ριτσώνας για να οργανώσουμε μια κίνηση συλλογής ειδών πρώτης ανάγκης.

Η ανταπόκριση από τους αλληλέγγυους της Χαλκίδας ήταν μεγάλη και άμεση και έτσι μαζεύτηκαν γάλατα, βρεφικά είδη, αντισηπτικά, υφασμάτινες μάσκες, γάντια, πάνες και σερβιέττες, καθώς και φάρμακα για χρόνια νοσούντες.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ CAMP ΤΗΣ ΡΙΤΣΩΝΑΣ;

Η ρατσιστική πολιτική του ελληνικού κράτους ενάντια στους μετανάστες έχει συνέχεια. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε ένα από τα πιο απάνθρωπα camp προσφύγων παγκοσμίως, τη Μόρια και η σημερινή κυβέρνηση διαιωνίζει την ίδια άθλια κατάσταση. Τα ίδια ισχύουν για όλα τα δήθεν κέντρα φιλοξενίας προσφύγων.

Το camp της Ριτσώνας δημιουργήθηκε με την προσωπική συμμετοχή των μελών του ΣΥΡΙΖΑ στη Χαλκίδα οι οποίοι ανέλαβαν αμέσως και τη διοίκηση του camp εν αναμονή της άφιξης των ΜΚΟ. Η επιλογή της τοποθεσίας δεν ήταν τυχαία. Ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο της αεροπορίας στη μέση του πουθενά, μακριά από τις πόλεις, με πολύ δύσκολη τη συγκοινωνία, σε ένα δάσος μέσα σε μια από τις πιο μολυσμένες βιομηχανικές περιοχές της Ελλάδας. Βασικός στόχος και αυτό που επιτεύχθηκε ήταν η δημιουργία μιας δομής που θα απέκλειε τους μετανάστες από την υπολοιπη κοινωνία και θα δημιουργούσε παράλληλα άθλιες συνθήκες διαβίωσης οι οποίες αμέσως χρησιμοποιήθηκαν ως το άλλοθι της στυγνής τους εκμετάλλευσης αλλά και της κερδοσκοπίας που αναπτύχθηκε. Βρισκόμαστε τέσσερα χρόνια μετά τη μετατροπή του στρατοπέδου στη Ριτσώνα σε στρατόπεδο ρατσιστικού αποκλεισμού/εκμετάλλευσης των προσφύγων και η βασική συνθήκη παραμένει ίδια και απαράλλαχτη: βιοπολιτική διαχείριση ανθρώπων ως κατώτερων όντων, ρατσισμός, εκφοβισμός και τρομοκρατία όσων σηκώνουν το κεφάλι, στοχοποίηση των αλληλέγγυων.

Αυτή τη στιγμή στο στρατόπεδο υπάρχουν 2800 εγκλωβισμένοι/ες, εκ των οποίων είναι 760 παιδιά.

Να σημειώσουμε ότι με την ευκαιρία της καραντίνας ενισχύθηκε η περίφραξη της δομής με επιπλέον συρματοπλέγματα, πραγματοποιώντας εν μέρει το όνειρο των ντόπιων ρατσιστών με προεξάρχοντα τον αντιδήμαρχο του δήμου χαλκιδέων Ε. Λειβαδίτη. Ο “κύριος” Λειβαδίτης, με την υποστήριξη μεγάλου μέρους της ντόπιας κοινωνίας, λίγους μήνες πριν, είχε προτείνει σε δημοτικό συμβούλιο τη δημιουργία τείχους περιμετρικά της δομής με εικοσιτετράωρη επιτήρηση και ανάλογο φωτισμό τη νύχτα. Αυτό που ονειρεύεται ο ρατσιστικός οχετός είναι στρατόπεδα συγκέντρωσης, γι’αυτό πρέπει από την πλευρά της αλληλεγγύης όχι μόνο να μην κάνουμε πίσω αλλά να οργανώσουμε ακόμη καλύτερα τις αντιστάσεις ενάντια στα ζοφερά τους σχέδια.

Το στρατόπεδο στη Ριτσώνα δεν είναι φιλοξενία είναι απανθρωπιά και κερδοσκοπία.

Λίγα λόγια για το ταξίδι μας:

Την Πέμπτη 16/04/20 ξεκινήσαμε 2 άτομα από Χαλκίδα για το camp της Ριτσώνας, να προμηθεύσουμε με τα είδη πρώτης ανάγκης που μαζεύτηκαν.

Με πολλή χαρά παραδώσαμε τα αγαθά και ήρθαμε αντιμέτωποι με την πρώτη έκτακτη κατάσταση: Ενημερωθήκαμε οτι μια προσφύγισσα με σοβαρά προβλήματα υγείας που πήρε εξιτήριο απο το Νοσοκομείο της Χαλκίδας, επέστρεψε στο camp και είχε ανάγκη τα φάρμακα της.

Γυρίσαμε στη Χαλκίδα και ευτυχώς καταφέραμε να βρούμε και να παραδόσουμε τα φάρμακα με ένα δεύτερο δρομολόγιο.

Και τη δευτερη φορά που βρεθήκαμε στην πύλη του camp της Ριτσώνας αντιμετωπίσαμε ενα δεύτερο απαράδεκτο περιστατικό: ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ που είχε κληθεί για να παραλάβει γυναίκα με σοβαρές επιπλοκές εγκυμοσύνης αρνούνταν να μπεί εντος του κάμπ! Να σημειωθεί οτι διέθεταν τον απαραίτητο προστατευτικό αντι-COVID εξοπλισμό. Κι άλλο ένα δείγμα λοιπόν της επίσημης αντιμετώπισης του κράτους των προσφύγων: Μιάσματα, επικίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, δεν θα τους δοθεί η αυτονόητη προνοιακή παροχή.

Εννοείται υπήρξε παρέμβαση μας, και το ασθενοφόρο εισήλθε στο camp.

Συνολική απόσταση που διανύσαμε, 2 φορές χαλκίδα-ριτσώνα: 70ΧΛΜ

Συνολικά μπλόκα που συναντήσαμε στη διαδρομή: 8

Μπάτσοι στην πύλη του στρατοπέδου: 2 σταθμευμένα περιπολικά και 1 κλούβα

Μας σταματησε κανείς; ΟΧΙ

Η αποστολή μας στέφθηκε με επιτυχία!

Παρ’όλα αυτά οι ανάγκες στο camp είναι σταθερές και συνεχείς. Δεν τελειώνουν και ανανεώνονται συνεχώς.

Συνεχώς χρειάζονται βρεφικά γάλατα ΝΑΝ1 και ΝΑΝ2.

Συνεχώς χρειάζονται βρεφικά ρούχα για τα νεογέννητα.

Συνεχώς χρειάζονται πάνες και σερβιέττες.

Συνεχώς χρειάζονται φάρμακα όπως παυσίπονα πχ. Παρακεταμολη(ντεπόν) και αντιφλεγμονώδη αναλγητικα πχ. Ιβουπροφένη(νούροφεν, αλγκοφρέν κλπ)

Γι’αυτό και η αλληλεγγύη μας δεν είναι κίνηση που τελειώνει ούτε σε μία ούτε σε τέσσερις διαδρομές. Είναι τρόπος ζωής και συνείδησης, είναι η κουλτούρα μας, το όπλο και η αγάπη μας.

Και αυτά δεν μπαινουν ποτέ σε καραντίνα!

Όσο το κράτος μας κλείνει σπίτια μας, εμείς πράττουμε το αυτονόητο!

Στηρίζουμε ο ένας την άλλη!

Η αλληλεγγύει Νικάει!

Posted on

HUNGER STRIKE IN MORIA – WE ARE HERE TO DIE, OR TO OBTAIN FREEDOM / ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, Ή ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

HUNGER STRIKE IN MORIA-WE ARE HERE TO DIE, OR TO OBTAIN FREEDOM

english here: https://dm-aegean.bordermonitoring.eu/…/we-are-here-to…/

Mεταφράζουμε το κείμενο στα ελληνικά. Δύναμη και αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, Ή ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

”Είμαστε εδώ για να πεθάνουμε ή να αποκτήσουμε ελευθερία: Απεργία πείνας στο προ-αναχωρησιακό κέντρο κράτησης στη Μόρια.

Οι κρατούμενοι στο προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης (ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ) της Μόριας στη Λέσβο είναι σε απεργία πείνας από τις 5 Απριλίου 2020. Οι απεργοί απαιτούν την άμεση αποφυλάκισή τους για να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες του ξεσπάσματος της επιδημίας μέσα στη φυλακή. Σύμφωνα με τους απεργούς πείνας, «όλες οι φυλακές του κόσμου έχουν απελευθερώσει φυλακισμένους… αποφασίσαμε να πεθάνουμε ή να ελευθερωθούμε». Η αστυνομία που είναι υπεύθυνη για το κέντρο κράτησης ανταποκρίθηκε με γελοιοποίηση, εκφοβισμό και βία. Μια μονάδα αστυνομικών ειδικών δυνάμεων έχει τοποθετηθεί στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ εδώ και τουλάχιστον 24 ώρες, παρενοχλώντας και απειλώντας τους κρατουμένους. Σύμφωνα με έναν κρατούμενο, «Έβγαλαν τους φυλακισμένους για να ανακρίνουν έναν από αυτούς τον οποίο ξυλοκοπήσανε… Θέλουν να ξέρουν γιατί το κάνουμε αυτό.» Τέσσερις κρατούμενοι έραψαν τα στόματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ωστόσο μετά από λίγες ώρες κλήθηκε γιατρός για να αφαιρέσει το νήμα με τη βία.

Το ελληνικό κράτος επιμένει ότι κανένας μετανάστης δεν θα απελευθερωθεί. Αυτό συμβαίνει παρά τις ανακοινώσεις για απελευθέρωση φυλακισμένων με χαμηλές ποινές και την παγκόσμια απελευθέρωση κρατουμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού. Ένα δικαστήριο έκρινε ότι τα άτομα που κρατούνται σε κλειστό στρατόπεδο στη βόρεια Ελλάδα θα πρέπει να παραμένουν υπό κράτηση επειδή είναι «ύποπτοι φυγής». Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες, η ελληνική κυβέρνηση ενίσχυσε την κράτηση των μεταναστών, μετατρέποντας τα στρατόπεδα προσφύγων σε πραγματικές φυλακές, όπου η πρόσβαση στην κατάλληλη ιατρική περίθαλψη, την υγιεινή, το νερό και η δυνατότητα διατήρησης της κοινωνικής απόστασης είναι τελείως αδύνατη. Η απεργία πείνας στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας δεν είναι η πρώτη στην Ελλάδα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού. Στις 3 Απριλίου, οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο κράτησης στο Παρανέστι Δράμας άρχισαν απεργία πείνας αφού τους σέρβιραν άθλιο φαγητό. Ένας κρατούμενος ανέφερε: «70 αστυνομικοί των ΜΑΤ εισήλθαν στο στρατόπεδο χθες το βράδυ και έδειραν τους πάντες με γκλομπ, πέντε άνθρωποι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και υπήρχαν φήμες για έναν νεκρό».

Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται υπό διοικητική κράτηση και δεν έχουν διαπράξει κανένα ποινικό αδίκημα. Έχουν συλληφθεί μόνο στη βάση του νομικού τους καθεστώτος. Πολλοί από τους φυλακισμένους κρατούνται μόνο εξαιτίας της εθνικότητάς τους, καθώς προέρχονται από χώρες όπου στατιστικά λιγότερο από το 25% αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες. Οι ισχυρισμοί πολλών απορρίπτονται χωρίς καν να περάσουν συνέντευξη για το άσυλο με την αιτιολογία της «μη συνεργασίας» απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούσε να βρεθεί κατάλληλος διερμηνέας. Επίσης, στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται όσοι παραβίασαν τον γεωγραφικό περιορισμό στα νησιά, όσοι έχουν απορριπτική απόφαση για το άσυλο σε δεύτερο βαθμό και βρίσκονται εν αναμονή απέλασής τους στην Τουρκία, καθώς και όσοι έχουν υπογράψει για “οικειοθελή επιστροφή”, παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπονται επιστροφές στο εγγύς μέλλον.

Νομικοί παρατηρητές έχουν περιγράψει τις συνθήκες στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας ως «απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση». Οι κρατούμενοι αναφέρουν τακτικά περιστατικά αστυνομικής βίας και παρενόχλησης, για τα οποία κανείς δεν λογοδοτεί. Αυτό περιλαμβάνει ξυλοδαρμούς, απομόνωση και συλλογική τιμωρία με τη μορφή της έλλειψης πρόσβασης στα τρόφιμα και τα τηλέφωνα, τα οποία αποτελούν μια γραμμή ζωής μέσα στο κέντρο καθώς εξασφαλίζουν πρόσβαση σε νομική στήριξη και σύνδεση με την οικογένεια και τον έξω κόσμο. Στους κρατούμενους αρνούνται διαρκώς την πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και ψυχολογική στήριξη. Οι κρατούμενοι αναφέρουν τακτικά έλλειψη πρόσβασης στο προσωπικό, άρνηση βασικών φαρμάκων και άρνηση μεταφοράς ατόμων με σοβαρά ζητήματα υγείας στα δημόσια νοσοκομεία. Η φυλάκιση ανηλίκων και επιζώντων βασανιστηρίων και πολέμου είναι συνήθης. Οι μόνοι Σύριοι άνδρες κρίνονται «απαράδεκτοι» για άσυλο και κρατούνται εν αναμονή της απέλασης τους στην Τουρκία, η οποία θεωρείται «ασφαλής τρίτη χώρα» για Σύριους υπηκόους στο πλαίσιο της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.

Η κατάσταση στο εσωτερικό της Μόριας έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο μετά την εφαρμογή του νέου νόμου για το άσυλο από τη Νέα Δημοκρατία. Από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει αυξανόμενη έμφαση στις απορρίψεις ασύλου και τις απελάσεις. Άνθρωποι έχουν απελαθεί παρά το γεγονός ότι οι υποθέσεις ασύλου τους εκκρεμούν. Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας έχουν χάσει κάθε ελπίδα, καθώς βλέπουν τους συγκρατούμενούς τους να απελαύνονται χωρίς να έχουν βρεθεί ούτε για μια στιγμή ελεύθεροι στην Ελλάδα. Στις 6 Ιανουαρίου 2020 ένας άνδρας 31 ετών βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του αφού τον έβαλαν στην απομόνωση. Από τότε, έχουν γίνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας. Σε μια περίπτωση, ένας άνθρωπος προσπάθησε να αυτοκτονήσει και απελάθηκε την επόμενη μέρα. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, αστυνομική βία και παρενόχληση είχαν προηγηθεί από τις προσπάθειες αυτοκτονίας και τις ακολούθησαν ”.

Posted on

Για την κινητοποίηση στον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης και τη προσπάθεια ποινικοποίησης των διαδηλώσεων

Την Παρασκευή 23/3 πραγματοποιήσαμε κινητοποίηση έξω από τα γραφεία του ΔΟΜ στην Αθήνα, την ίδια μέρα με την κινητοποίηση της συνέλευσης Stop the War on Migrants στα γραφεία του ΔΟΜ στη Θεσσαλονίκη, μετά από πρόταση προσφύγων/ισσών που πλήττονται από τις πολιτικές του. Όπως γράφαμε στο κείμενο της παρέμβασής μας, η πολιτική στοχοποίηση του Δ.Ο.Μ έγινε γιατί «O Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) του ΟΗΕ, όντας ο κύριος θεσμός εφαρμογής των “ανθρωπιστικών” πολιτικών “ένταξης” των προσφύγων/σσων στις δυτικές κοινωνίες, δεν μπορεί παρά να συμπληρώνει και να χρυσώνει τις βάρβαρες και εμπόλεμες πολιτικές αποτροπής κι εκμετάλλευσης των μεταναστριών/των που περνάνε τα δυτικά τείχη. Τελικός σκοπός των πολιτικών “ένταξης” είναι η εκμετάλλευση ως φθηνού εργατικού δυναμικού («υπάρχουν ανάγκες στην αγορά εργασίας, ειδικά στον αγροτικό τομέα», δήλωσε πρόσφατα ο υπουργός Νότης Μηταράκης) μιας μειοψηφίας των προσφύγων/γισσών που θα ανταπεξέλθουν στις διάφορες υποχρεώσεις των “ανθρωπιστικών” προγραμμάτων, ενώ η πλειοψηφία των μεταναστών/τριών θα διαβιούν στις φυλακές-κολαστήρια των camps/ ΚΥΤ» (βλ. περισσότερα εδώ https://www.facebook.com/solidaritymigrants/posts/190366832585854).
Όταν αρχίσαμε να συγκεντρωνόμαστε στο μετρό της Ηλιούπολης για να κατευθυνθούμε προς τα γραφεία του ΔΟΜ, μια έκπληξη μας περίμενε. Δύο αστυνομικοί μας πλησίασαν, και μας έδειξαν ένα επίσημο έγγραφο. Σύμφωνα το έγγραφο αυτό, που έφερε την υπογραφή του αρμόδιου Υπουργού, η συνέλευση Solidarity With Migrants (το όνομά της αναγραφόταν με μαύρα γράμματα) καλούσε σε μια διαδήλωση μη τηρώντας τα απαιτούμενα του νέου Νόμου για τις διαδηλώσεις, καθώς δεν είχε ειδοποιήσει νωρίτερα τις αστυνομικές αρχές και δεν είχε δηλώσει ονομαστικά εκπρόσωπο της διαδήλωσης. Το πρόβλημα αυτό θα μπορούσε να επιλυθεί, μας είπε η αστυνομία, αν ορίζαμε τελικά ονομαστικό εκπρόσωπο. Δηλώσαμε πως αρνούμαστε να ορίσουμε κάποιον εκπρόσωπο, αναλαμβάνοντας τη συλλογική ευθύνη για την κινητοποίησή μας, και ζητήσαμε να διαβάσουμε πιο προσεκτικά το έγγραφο. Οι αστυνομικοί απάντησαν πως δεν μπορούμε να το πάρουμε στα χέρια μας, αφού για να μας επιδοθεί θα πρέπει να το υπογράψουμε πρώτα.
Όταν δηλώσαμε για άλλη μια φορά ότι αρνούμαστε να υπογράψουμε, οι αστυνομικοί μας..ευχαρίστησαν, και ένα περιπολικό μας ακολούθησε μέχρι τα γραφεία του Δ.Ο.Μ. Εκεί πραγματοποιήσαμε την ανακοινωμένη κινητοποίησή μας μοιράζοντας κείμενα και μιλώντας με μετανάστες/στριες που βρίσκονταν στο γύρω χώρο. Ένας αστυνομικός κρατούσε σημειώσεις για τα συνθήματα που είχαμε γραμμένα στο πανό και για το περιεχόμενο του κειμένου που μοιράζαμε.
Οι 14 προσαγωγές αλληλέγγυων σε μετανάστες/στριες που συμμετείχαν σε δράσεις της συνέλευσή μας στην Αθήνα τις τελευταίες βδομάδες, οι 20 προσαγωγές στη Θεσσαλονίκη τη μέρα της κινητοποίησης στο ΔΟΜ (όλοι και όλες αφέθηκαν ελεύθεροι/ες), και η «προειδοποιητική βολή» της αστυνομίας προς εμάς με την επίδειξη του επίσημου εγγράφου που αναφέραμε, αποτελούν άλλο ένα βήμα ποινικοποίησης του δικαιώματος στη διαδήλωση, και μια συστηματική προσπάθεια του ελληνικού κράτους να «τεστάρει» τα πολιτικά και ψυχολογικά όρια του κινήματος αλληλεγγύης. Να τρομοκρατήσει, εκβιάσει, φακελώσει και τελικά να ποινικοποιήσει την ίδια την αλληλεγγύη σε μετανάστες/στριες, την επικοινωνία μεταξύ τους, το απλό μοίρασμα πολιτικών κειμένων, την κινητοποίηση, τη διαδήλωση, τον κοινό αγώνα, την αυτοοργάνωση ντόπιων και μεταναστριών.
Θα επιμείνουμε στη προσπάθεια οικοδόμησης επικοινωνίας και αγωνιστικών δεσμών ντόπιων-μεταναστρ(ι)ών, θα συνεχίσουμε μαζί να απαιτούμε:
-Να σταματήσει ο πόλεμος κατά των μεταναστών/στριών του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε, και όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό.
-Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης-camps και «hot spot» και να αντικατασταθούν με πραγματικά ανοιχτές, κοινωνικές δομές για άστεγους και περιθωριοποιημένους μετανάστες/στριες και ντόπιους μέσα στον ιστό των πόλεων.
-Χαρτιά, υγεία, οικονομικό επίδομα, στέγαση, ισότιμη εργασία και εκπαίδευση για όλες και όλους.
Posted on

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠO ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΕ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΕΣ

Ενημέρωση από παρεμβάσεις αλληλεγγύης σε μετανάστ(ρι)ες

Σήμερα Σάββατο 21 Μαρτίου, με το ελληνικό κράτος να επιβάλλει απαγόρευση συναθροίσεων σε δημόσιους χώρους την ώρα που τα νοσοκομεία αντιμετωπίζουν εγκληματικές ελλείψεις και τα κέντρα κράτησης κι οι φυλακές συνεχίζουν να έχουν εγκλωβισμένους ανθρώπους σε περίοδο πανδημίας, η συνέλευσή μας αποφάσισε να προχωρήσει σε μια σειρά παρεμβάσεων αλληλεγγύης σε μετανάστ(ρι)ες στο κέντρο της Αθήνας (σε συνέχεια της συγκέντρωσης/μικροφωνικής του προηγούμενου Σαββάτου).

Συγκεκριμένα, περίπου 25 άτομα συγκεντρωθήκαμε στην πλατεία Βικτωρίας, το Μοναστηράκι και το Θησείο και πραγματοποιήσαμε ταυτόχρονο μοίρασμα εκατοντάδων (σχεδόν 1000) πολύγλωσσων κειμένων που καλούσαν σε κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών. Έπειτα, προχωρήσαμε οργανωμένα σε συγκεντρώσεις έξω από το Υπουργείο Υγείας και την Γενική Γραμματεία Μεταναστευτικής Πολιτικής με πανό που προέτασσαν την ελεύθερη πρόσβαση στην περίθαλψη και την κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης.

Ακολουθούν φωτογραφίες από την παρέμβαση και το πολύγλωσσο κείμενο της συνέλευσης.

ΚΑΝΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΟΛΕΣ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Συλλογικότητες και αλληλέγγυοι-ες σε πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες

solidaritymigrants@gmail.com