HUNGER STRIKE IN MORIA – WE ARE HERE TO DIE, OR TO OBTAIN FREEDOM / ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, Ή ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

HUNGER STRIKE IN MORIA-WE ARE HERE TO DIE, OR TO OBTAIN FREEDOM

english here: https://dm-aegean.bordermonitoring.eu/…/we-are-here-to…/

Mεταφράζουμε το κείμενο στα ελληνικά. Δύναμη και αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, Ή ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

”Είμαστε εδώ για να πεθάνουμε ή να αποκτήσουμε ελευθερία: Απεργία πείνας στο προ-αναχωρησιακό κέντρο κράτησης στη Μόρια.

Οι κρατούμενοι στο προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης (ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ) της Μόριας στη Λέσβο είναι σε απεργία πείνας από τις 5 Απριλίου 2020. Οι απεργοί απαιτούν την άμεση αποφυλάκισή τους για να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες του ξεσπάσματος της επιδημίας μέσα στη φυλακή. Σύμφωνα με τους απεργούς πείνας, «όλες οι φυλακές του κόσμου έχουν απελευθερώσει φυλακισμένους… αποφασίσαμε να πεθάνουμε ή να ελευθερωθούμε». Η αστυνομία που είναι υπεύθυνη για το κέντρο κράτησης ανταποκρίθηκε με γελοιοποίηση, εκφοβισμό και βία. Μια μονάδα αστυνομικών ειδικών δυνάμεων έχει τοποθετηθεί στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ εδώ και τουλάχιστον 24 ώρες, παρενοχλώντας και απειλώντας τους κρατουμένους. Σύμφωνα με έναν κρατούμενο, «Έβγαλαν τους φυλακισμένους για να ανακρίνουν έναν από αυτούς τον οποίο ξυλοκοπήσανε… Θέλουν να ξέρουν γιατί το κάνουμε αυτό.» Τέσσερις κρατούμενοι έραψαν τα στόματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ωστόσο μετά από λίγες ώρες κλήθηκε γιατρός για να αφαιρέσει το νήμα με τη βία.

Το ελληνικό κράτος επιμένει ότι κανένας μετανάστης δεν θα απελευθερωθεί. Αυτό συμβαίνει παρά τις ανακοινώσεις για απελευθέρωση φυλακισμένων με χαμηλές ποινές και την παγκόσμια απελευθέρωση κρατουμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού. Ένα δικαστήριο έκρινε ότι τα άτομα που κρατούνται σε κλειστό στρατόπεδο στη βόρεια Ελλάδα θα πρέπει να παραμένουν υπό κράτηση επειδή είναι «ύποπτοι φυγής». Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες, η ελληνική κυβέρνηση ενίσχυσε την κράτηση των μεταναστών, μετατρέποντας τα στρατόπεδα προσφύγων σε πραγματικές φυλακές, όπου η πρόσβαση στην κατάλληλη ιατρική περίθαλψη, την υγιεινή, το νερό και η δυνατότητα διατήρησης της κοινωνικής απόστασης είναι τελείως αδύνατη. Η απεργία πείνας στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας δεν είναι η πρώτη στην Ελλάδα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού. Στις 3 Απριλίου, οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο κράτησης στο Παρανέστι Δράμας άρχισαν απεργία πείνας αφού τους σέρβιραν άθλιο φαγητό. Ένας κρατούμενος ανέφερε: «70 αστυνομικοί των ΜΑΤ εισήλθαν στο στρατόπεδο χθες το βράδυ και έδειραν τους πάντες με γκλομπ, πέντε άνθρωποι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και υπήρχαν φήμες για έναν νεκρό».

Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται υπό διοικητική κράτηση και δεν έχουν διαπράξει κανένα ποινικό αδίκημα. Έχουν συλληφθεί μόνο στη βάση του νομικού τους καθεστώτος. Πολλοί από τους φυλακισμένους κρατούνται μόνο εξαιτίας της εθνικότητάς τους, καθώς προέρχονται από χώρες όπου στατιστικά λιγότερο από το 25% αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες. Οι ισχυρισμοί πολλών απορρίπτονται χωρίς καν να περάσουν συνέντευξη για το άσυλο με την αιτιολογία της «μη συνεργασίας» απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούσε να βρεθεί κατάλληλος διερμηνέας. Επίσης, στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται όσοι παραβίασαν τον γεωγραφικό περιορισμό στα νησιά, όσοι έχουν απορριπτική απόφαση για το άσυλο σε δεύτερο βαθμό και βρίσκονται εν αναμονή απέλασής τους στην Τουρκία, καθώς και όσοι έχουν υπογράψει για “οικειοθελή επιστροφή”, παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπονται επιστροφές στο εγγύς μέλλον.

Νομικοί παρατηρητές έχουν περιγράψει τις συνθήκες στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας ως «απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση». Οι κρατούμενοι αναφέρουν τακτικά περιστατικά αστυνομικής βίας και παρενόχλησης, για τα οποία κανείς δεν λογοδοτεί. Αυτό περιλαμβάνει ξυλοδαρμούς, απομόνωση και συλλογική τιμωρία με τη μορφή της έλλειψης πρόσβασης στα τρόφιμα και τα τηλέφωνα, τα οποία αποτελούν μια γραμμή ζωής μέσα στο κέντρο καθώς εξασφαλίζουν πρόσβαση σε νομική στήριξη και σύνδεση με την οικογένεια και τον έξω κόσμο. Στους κρατούμενους αρνούνται διαρκώς την πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και ψυχολογική στήριξη. Οι κρατούμενοι αναφέρουν τακτικά έλλειψη πρόσβασης στο προσωπικό, άρνηση βασικών φαρμάκων και άρνηση μεταφοράς ατόμων με σοβαρά ζητήματα υγείας στα δημόσια νοσοκομεία. Η φυλάκιση ανηλίκων και επιζώντων βασανιστηρίων και πολέμου είναι συνήθης. Οι μόνοι Σύριοι άνδρες κρίνονται «απαράδεκτοι» για άσυλο και κρατούνται εν αναμονή της απέλασης τους στην Τουρκία, η οποία θεωρείται «ασφαλής τρίτη χώρα» για Σύριους υπηκόους στο πλαίσιο της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.

Η κατάσταση στο εσωτερικό της Μόριας έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο μετά την εφαρμογή του νέου νόμου για το άσυλο από τη Νέα Δημοκρατία. Από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει αυξανόμενη έμφαση στις απορρίψεις ασύλου και τις απελάσεις. Άνθρωποι έχουν απελαθεί παρά το γεγονός ότι οι υποθέσεις ασύλου τους εκκρεμούν. Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας έχουν χάσει κάθε ελπίδα, καθώς βλέπουν τους συγκρατούμενούς τους να απελαύνονται χωρίς να έχουν βρεθεί ούτε για μια στιγμή ελεύθεροι στην Ελλάδα. Στις 6 Ιανουαρίου 2020 ένας άνδρας 31 ετών βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του αφού τον έβαλαν στην απομόνωση. Από τότε, έχουν γίνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας. Σε μια περίπτωση, ένας άνθρωπος προσπάθησε να αυτοκτονήσει και απελάθηκε την επόμενη μέρα. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, αστυνομική βία και παρενόχληση είχαν προηγηθεί από τις προσπάθειες αυτοκτονίας και τις ακολούθησαν ”.