[GR/ENG] Η AVANT-GARDE ΤΗΣ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗΣ – THE AVANT-GARDE OF RETROGRESSION

Η AVANT-GARDE ΤΗΣ ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗΣ


Σχόλιο για τις φιλορωσικές και φιλοκινεζικές πολιτικές τάσεις στην ελλαδική κοινωνία

Ο γενοκτονικός πόλεμος του ισραηλινού κράτους εναντίον του παλαιστινιακού πληθυσμού μας έφερε ξανά σε επαφή με εκείνο το κομμάτι της ελληνικής αριστεράς, το οποίο προσπαθεί να παρεισφρήσει σε πορείες και ανοιχτές συνελεύσεις και να μετατρέψει κάθε κίνημα με εκ των πραγμάτων αντιδυτικό και αντιιμπεριαλιστικό προσανατολισμό, σε κίνημα ενεργητικής υπεράσπισης του ρωσικού, του ιρανικού και του κινεζικού Κράτους. Πρόκειται για πολιτικές ομάδες όπως η αυτοαποκαλούμενη “Avant Garde” (sic). Οι δύο τάσεις εντός του κινήματος αλληλεγγύης προς τη Παλαιστίνη, η κρατικιστική και υπερ του ρωσο-κινεζο-ιρανικού άξονα και η διεθνιστική, συγκρούονται, και θα συγκρουστούν στο μέλλον περισσότερο. Για αυτό με αυτό το κείμενο επιχειρούμε να ξεκαθαρίσουμε λίγο αυτή την κατάσταση.

Με δεδομένη την παραδοσιακή ιμπεριαλιστική-αποικιακή υπεροπλία των Η.Π.Α, του ΝΑΤΟ και των συμμάχων τους στις διεθνείς σχέσεις, με τη συμμετοχή του ελληνικού κράτους, οι πολιτικοί κύκλοι που πρόσκεινται στο ρωσικό και το κινεζικό κράτος επιχειρούν, με την οικοδόμηση διεθνών πρωτοβουλιών (βλ. “Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα”) και τοπικών πρωτοβουλιών (βλ. “Αντιιμπεριαλιστικός Συντονισμός για την Ήττα του ΝΑΤΟ”), την ρωσική και κινεζική ηγεμονία μέσα στο κίνημα και τη κοινωνία. Κυρίως απευθύνονται στο σύνολο της κοινωνίας, ενισχύοντας, ωστόσο, τα πιο πατριωτικά και εθνικιστικά της χαρακτηριστικά, σε βάρος των πιο προλεταριακών διεθνιστικών τάσεων. Για αυτό στελέχη του ευρύτερου αυτού “χώρου” συνεργάζονται στενά με το υπερεθνικιστικό ΕΠΑΜ [1] και με “δίκτυα ελλήνων συντηρητικών” [2]. Είναι αλήθεια ότι, με αφορμή τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη πανδημία και το lockdown, τη ρωσική εισβολή και τον γενοκτονικό πόλεμο στην Παλαιστίνη, ο “χώρος” αυτός προσπαθεί να οικοδομήσει ένα αριστερο-δεξιό μέτωπο, το οποίο υποστηρίζει ότι, σε πλήρη αντίθεση με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε, η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν αποτελούν “αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις” που ενσωματώνουν “σοσιαλιστικά χαρακτηριστικά”, όταν δεν θεωρούνται καθαρά “σοσιαλιστικές” [3].

Η πολιτική τους ατζέντα, ωστόσο, είναι ακόμα πιο συντηρητική και αντιδραστική. Στρέφονται ενάντια στα δικαιώματα των LGBTQI+, βλέποντας μόνο το pinkwashing του δυτικού ιμπεριαλισμού και όχι τα δίκια των καταπιεσμένων.

Παρουσιάζουν τα LGBTQI+ και φεμινιστικά κινήματα ως “ιμπεριαλιστική προπαγάνδα” [4] και τη Δύση ως κοιτίδα ανεκτικότητας, όχι με πρόθεση να την ξεπλύνουν όπως κάνουν άλλοι, αλλά για να αναιρέσουν τις ήδη υπάρχουσες κατακτήσεις σε έμφυλα ζητήματα. Αντιστρέφουν την πραγματικότητα, παρουσιάζοντας την queer και φεμινιστική θεωρία ως “ευαγγέλιο” της Δύσης, αγνοώντας ότι αυτή τη στιγμή επιχειρείται μια σκληρή και συντονισμένη επίθεση ενάντια σε κάθε φεμινιστική κατάκτηση σε χώρες όπως ΗΠΑ, Ελλάδα, Πολωνία κ.α.

Στο γνωστό του τρανσφοβικό παραλήρημα, ο φιλορώσος “κομμουνιστής” ακαδημαϊκός Δημήτρης Πατέλης αποδίδει την “τεχνολογία αλλαγής φύλου” και την τρανς ταυτότητα στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό [5]. Οι θέσεις του σε μεγάλο βαθμό συμπίπτουν με την αντι-ΛΟΑΤΚΙ πολιτική του ρωσικού κράτους. Ο ίδιος, το 2021, είχε χρησιμοποιήσει τον Ριζοσπάστη ως πλατφόρμα για να υπερασπιστεί τα ομοφοβικά/τρανσφοβικά πογκρόμ, ονομάζοντάς τα “κατά βάση υγιής – αυθόρμητη αντίδραση” [6].

Όπως ομολογεί ο πρόεδρος Πούτιν, πρόκειται για μια ανοιχτά “συντηρητική” ατζέντα. Φυσικά, δεν υποστηρίζουν ανοιχτά τον ίδιο τον Πούτιν – απλά στηρίζουν το ρωσικό κράτος, πέρα από κυβερνήσεις, ως φορέα αντιιμπεριαλισμού και “αποαποικιοποίησης” ενάντια στη Δύση, καλώντας ανοιχτά σε συνεργασία με διάφορους “ρωσοκρατόφιλους”, “ιρανοκρατόφιλους” και “κινεζοκρατόφιλους” ανά τη γη.

Τα βάζουν με τα κινήματα των γυναικών, όπως αυτό ενάντια στο ιρανικό κράτος, όταν αυτά δεν βολεύουν τις γεωπολιτικές τους επιδιώξεις, ξεπλένουν τη ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία ως δήθεν τάχα εγχείρημα “αποναζιστικοποίησης” (στο οποίο βέβαια πρωταγωνιστούν φασίστες και ναζιστές) αποθεώνουν το κινεζικό Κράτος, το οποίο διατηρεί καθεστώς απαρτχάιντ στο εσωτερικό του. Η Κίνα, η οποία συμμετείχε ενεργά στον “πόλεμο κατά της τρομοκρατίας” μαζί με τις ΗΠΑ, έχει παραδειγματιστεί από κράτη όπως οι ΗΠΑ, το Ισραήλ [8] και η Ινδία [9], και εφαρμόζει τις ίδιες αποικιακές τεχνολογίες και λογικές εθνοκάθαρσης για να καταστείλει πληθυσμούς στο εσωτερικό της [7]. Η Κίνα αποτελεί ιμπεριαλιστικό κράτος, με τεράστια οικονομική παρουσία στην Αφρική, στη Νότια Αμερική και στην Κεντρική Ασία (μέχρι και στην Ανατολική Ευρώπη). [10]

Ποια είναι η στάση του κινέζικου και του ρωσικού Κράτους απέναντι στην Παλαιστίνη; Η Κίνα, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Παπαδομανωλάκης σε πρόσφατο άρθρο του στο ThePressProject [11], όχι μόνο αναγνωρίζει τη “λύση των δύο κρατών” [12], αλλά και το δικαίωμα του Ισραήλ στην “αυτοάμυνα” [13]. Όσον αφορά τη Ρωσία, δεν αρκέστηκαν μόνο στο να υποστηρίξουν τα παραπάνω, αλλά φρόντισαν να επαινέσουν το Ισραήλ για την γενοκτονική του επιχείρηση, συγκρίνοντάς τη μάλιστα με τη δική τους πολεμική εκστρατεία στην Ουκρανία. [14]

Αυτή η πολιτική αντίληψη θεωρεί τις ομάδες των καταπιεζόμενων ως απολύτως εξαρτημένες από τα μεγάλα γεωπολιτικά μπλοκ, καλώντας τες να υποταχτούν στη στρατηγική του Χ μπλοκ έναντι του Υ. Αποσκοπούν στην αποδυνάμωση των σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ των διαφορετικών μεταναστευτικών κοινοτήτων, ενδυναμώνοντας τις εθνικές και γεωπολιτικές διακρίσεις προς το συμφέρον των ισχυρών. Οι Παλαιστίνιοι παρουσιάζονται ως “καλοί” μόνο στον βαθμό που τα βάζουν με έναν αντίπαλο των ΗΠΑ, όπως και οι Ιρανές/οί και Κούρδισσες/οι αντίστοιχα παρουσιάζονται ως εξ ορισμού “φιλο-ιμπεριαλιστ(ρι)ες” καθώς το κράτος που τις καταπιέζει είναι αντίπαλος των ΗΠΑ. Αυτή η λογική διαγράφει πλήρως την αυτόβουλη δράση και αυτοδιάθεση των καταπιεσμένων και επιτίθεται σε κάθε σκέψη που θέτει ότι, απέναντι στην ιμπεριαλιστική σύγκρουση, μπορεί να ανοίξει ένας άλλος δρόμος πέρα από τα υπάρχοντα κυρίαρχα καπιταλιστικά κράτη και τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.

Από την άλλη, στο διεθνιστικό-αντιρατσιστικό-μεταναστευτικό κίνημα, Ιρανά και Παλαιστίνια συντρόφια αλληλοϋποστηρίζονται στους αγώνες τους ενάντια στο ισραηλινό απαρτχάιντ και το θεοκρατικό καθεστώς στο Ιράν, όπως αγωνίζονται από κοινού ενάντια στις ρατσιστικές πολιτικές του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε.

Ο ρωσικός και ο κινεζικός καπιταλισμός αποτελούν μεγάλες, μονοπωλιακές οικονομικές και στρατιωτικές δυνάμεις, με βασική επιδίωξη τη κερδοφορία τους σε βάρος των εργαζομένων. Ρωσία και Κίνα παρεμβαίνουν ενεργητικά σε τρίτες χώρες, διεκδικώντας όλο και μεγαλύτερο μερίδιο των ενεργειακών, εμπορικών και επενδυτικών ροών. Ο παλιός, κραταίος δυτικοκεντρικός καπιταλιστικός ιμπεριαλισμός (με βασικούς πόλους ισχύος τις ΗΠΑ και την Ε.Ε), συγκρούεται όλο και περισσότερο με έναν αναδυόμενο ιμπεριαλιστικό καπιταλισμό (με βασικούς πόλους ισχύος τη Ρωσία και τη Κίνα). Σε αυτή την αναδυόμενη σύγκρουση, με το ελληνικό καπιταλιστικό κράτος να στρατεύεται στρατηγικά με το πρώτο πόλο, το εν λόγω πολιτικό κομμάτι στρατεύεται στρατηγικά με το δεύτερο πόλο. Ανάμεσα στις συμπληγάδες, συνθλίβονται φυσικά τα προλεταριακά, πολυεθνικά, αντιρατσιστικά, φεμινιστικά-queer συμφέροντα. Η ενδοϊμπεριαλιστική σύγκρουση δεν φέρνει καμία προοδευτική στρατηγική προοπτική για τις καταπιεσμένες/α/ους.

Ο “ΤΥΧΑΙΟΣ” ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΗΣ MAHSA AMINI

Εκεί που θέλουμε να εστιάσουμε είναι στο γεγονός πως τα ίδια άτομα συμπαρατάχθηκαν πλήρως με το θεοκρατικό καθεστώς του Ιράν κατά τη βίαιη αιματηρή καταστολή της φεμινιστικής εξέγερσης ύστερα από τη δολοφονία της Mahsa Amini. Στο site τους ανέβηκε δημοσίευμα που στοχοποιεί την κατάληψη των Ζιζανίων ως “φιλοϊμπεριαλιστική” γιατί έκανε εκδήλωση για την εξέγερση στο Ιράν [15]. Στο κείμενό τους, τα βάζουν με τη Mahsa Amini δαιμονοποιόντας την κουρδική της καταγωγή και αποδίδοντας την εξέγερση σε “εξωτερικούς ιμπεριαλιστικούς πράκτορες”, συγκεκριμένα τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Όχι μόνο αυτό, αλλά χαρακτηρίζουν το γεγονός της δολοφονίας ως “τυχαίο” και αναπαράγουν καρμπόν την προπαγάνδα του ιρανικού καθεστώτος. Ας αναρωτηθούμε, ποιοι είναι εκείνοι που χαρακτηρίζουν τις εδώ πέρα κρατικές δολοφονίες μεταναστριών ως “fake news” και ενοχοποιούν τις ίδιες τις μετανάστριες, αποκαλώντας τες ως “σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας από εξωτερικούς παράγοντες”;

Η παραπάνω αντιπαράθεση κλιμακώθηκε πέρυσι τον Οκτώβριο, όταν κατά τη διάρκεια ομιλίας του Π. Παπαδομανωλάκη σε εκδήλωση της “αντι-ΝΑΤΟ δράσης” παρενέβη Ιρανός δημοσιογράφος, πολιτικός πρόσφυγας στην Ελλάδα, για να τον καταγγείλει λεκτικά για τις φιλο-θεοκρατικές αντι-φεμινιστικές θέσεις του. Αυτό που ακολούθησε ήταν ο ξυλοδαρμός του Ιρανού δημοσιογράφου από τους τραμπούκους της περιφρούρησης, με αποκορύφωμα την απειλή του με μαχαίρι [16]. Μετά συνεχίστηκαν οι συκοφαντίες στα σόσιαλ μίντια, διασύροντας τον Ιρανό δημοσιογράφο ως “πράκτορα του ΝΑΤΟ και της CIA” και απειλώντας τον πως αν βρίσκονταν εκείνοι στην περιφρούρηση, “ο Ιρανός θα ήταν νεκρός”. Οι ίδιοι άνθρωποι χαρακτήρισαν με τους χειρότερους σεξιστικούς χαρακτηρισμούς συντρόφισσες που συνόδευσαν τον Ιρανό δημοσιογράφο και αντέδρασαν στην επίθεση εναντίον του. Τι περισσότερο να περιμένουμε από άτομα που χαρακτηρίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ δικαιώματα και τους φεμινιστικούς αγώνες “ιμπεριαλιστική προπαγάνδα”;

Σήμερα στοχοποιούν μια άλλη πολιτική συλλογικότητα ως “φίλους του ισραηλινού απαρτχάιντ”, αλλά πριν 2 μήνες είχαν στοχοποιήσει και τη δική μας ομάδα με αντίστοιχους χαρακτηρισμούς [17]. Πιο σγκεκριμένα, η ΚΕΔ ανέβασε ανακοίνωση οπού αποκαλούσε “τμήμα” (?) της συνέλευσής μας ως “κομμάτι της σιωνιστικής αριστεράς”, σε μια αποτυχημένη προσπάθεια να μας αποξενώσουν από τα Παλαιστίνια συντρόφια και να μας απομακρύνουν από τον παλαιστινιακό αγώνα.

Εμείς από μεριά μας λέμε: δε νοείται διεθνισμός με τους ρατσιστές που βαράνε πρόσφυγες, δε νοείται αντι-ιμπεριαλισμός με τους υπερασπιστές ιμπεριαλιστικών κρατών, δε νοείται αντιφασισμός με εκείνους που υπερασπίζονται κρατικές δολοφονίες από θεοκρατικά καθεστώτα και την καταστολή φεμινιστικών εξεγέρσεων!

ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΠΟΡΕΥΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ-ΣΕΞΙΣΤΕΣ ΟΠΑΔΟΥΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

ΝΙΚΗ ΣΤΟΥΣ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ

ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΑ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΑ ΤΟΥ ΙΡΑΝ – ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

Παραπομπές:

[1] Ο Π. Παπαδομανωλάκης στο κανάλι του ΕΠΑΜ να συζητάει για την Ουκρανία και την Παλαιστίνη: https://www.youtube.com/watch?v=6f_acmxWn-Q

https://www.youtube.com/live/mApZOUxyJ7g?si=YazHksYXpZvVOVol

[2] Ο Δημήτρης Πατέλης με τον Ρ. Καλυβιώτη του ΔΙ.Ε.ΣΥ. συζητούν για την “πολιτική ορθότητα”: https://youtu.be/d_Ac7SeNZjM?si=il0csEr_ulCVR0A7

[3] Ο Δ. Πατέλης μας “εξηγεί” γιατί πρέπει να θεωρούμε την Κίνα “σοσιαλιστική”: https://omilos.ilhs.gr/…/09/29/yparhei-simera-sosialismos/

[4] https://avantgarde2009.wordpress.com/2023/03/12/beyond-gay-imperialism/

[5] https://youtu.be/Jh_iGIxc9oc?si=ipMHTGnJNDddhJnt

[6] https://www.rizospastis.gr/story.do?id=11239227

[7] https://antiwarproject.blogspot.com/2022/08/h-vladimir-putin-valdai-discussion-club.html

[8] https://lausancollective.com/2020/chinas-xinjiang-mode-counterinsurgency-strategy/

[9] https://madeinchinajournal.com/2020/10/05/china-xinjiang-india-kashmir/

[10] https://thepeoplesmap.net/project-database/

Εδώ ο Δ. Πατέλης υπερασπίζεται την COSCO από τους απεργούς λιμενεργάτες μετά από εργοδοτική δολοφονία συναδέλφου τους: https://epanastatikienopoiisi.blogspot.com/2021/11/blog-post.html

[11] https://thepressproject.gr/diethnis-diaskepsi-gia-tin-ypostirixi-tis-palaistinis-stin-techerani-i-politiki-ypostirixi-tou-iran-gia-tin-apeleftherosi-tis-ierousalim-einai-dedomeni/

[12] https://www.thedailystar.net/news/world/israel-hamas-war/news/israel-has-right-statehood-so-does-palestine-3444946 και https://www.globaltimes.cn/page/202310/1299882.shtml

[13] https://english.news.cn/20231017/48b3e187993c4675948047580b5939a2/c.html

[14] https://www.palestinechronicle.com/objectives-of-israels-and-russias-war-nearly-identical-did-lavrov-shift-position-on-gaza/

[15] https://avantgarde2009.wordpress.com/2023/12/28/apartheid-besties/

[16] https://athens.indymedia.org/post/1621830/

[17] https://t.me/kokkiniorxistra/2541

____________________________________________________

THE AVANT-GARDE OF RETROGRESSION

Comment on the pro-Russian and pro-Chinese political tendencies in Greek society

The genocidal war of the Israeli state against the Palestinian population has brought us in close contact with that part of the Greek left which tries to infiltrate protest marches and open assemblies and to turn any movement with a de facto anti-Western and anti-imperialist orientation into a movement of active defence of the Russian, Iranian and Chinese State. These are political groups such as the self-styled ‘Avant Garde’ (sic). There are two tendencies within the Palestine solidarity movement: the statist and pro-Russian-Chinese-Iranian axis and the internationalist one. These two are clashing, and will clash more in the future. That is why with this text we attempt to provide a little clarification regarding this situation.

Given the traditional imperialist-colonialist hegemony of the U.S.A., NATO and their allies in international relations, along with the participation of the Greek state, the political circles close to the Russian and Chinese states are attempting, by building international initiatives (cf. “International Anti-imperialist Platform”) and local initiatives (see “Anti-imperialist Coordination for the Defeat of NATO”), to bring about a Russian and Chinese hegemony within the movement and society.

They are mainly addressed to the whole of society, reinforcing, however, its more patriotic and nationalist characteristics, at the expense of the more proletarian internationalist tendencies. That is why members of this broader ‘space’ work closely with the ultra-nationalist EPAM and with ‘networks of Greek conservatives’. It is true that, on the occasion of the war in Ukraine, the pandemic and the lockdown, the Russian invasion and the genocidal war in Palestine, this “space” is trying to build a left-rightist front, which claims that, in stark contrast to the US and the EU, Russia, China and Iran are “anti-imperialist powers” that embody “socialist characteristics”, when they are not considered to be purely “socialist”.

Their political agenda, however, is even more conservative and reactionary. They turn against LGBTQI+ rights, seeing only the pinkwashing of Western imperialism and not the struggles and rights of the oppressed.

They present LGBTQI+ and feminist movements as “imperialist propaganda” and the West as a cradle of tolerance, not with the intention of whitewashing as others do, but with the objective of reversing any existing battles won on gender issues. They reverse reality, presenting queer and feminist theory as the “gospel” of the West, ignoring the fact that there is currently a fierce and coordinated attack on every past feminist struggle in countries such as the US, Greece, Poland, etc.

In his well-known transphobic rant, the pro-Russian “communist” academic Dimitris Patelis attributes “gender reassignment technology” and trans identity to US imperialism. His positions largely coincide with the anti-LGBT policy of the Russian state. He had, in 2021, used the Rizospastis newspaper as a platform to defend homophobic/transphobic pogroms, calling them “basically healthy – spontaneous reactions”.

As president Putin admits, this is an openly ‘conservative’ agenda. Of course, they do not openly support Putin himself – they simply support the Russian state, despite the government, as an agent of anti-imperialism and ‘decolonization’ against the West, as they are openly calling for collaboration with various supporters of the Russian, Chinese and Iranian states from all over the world.

They attack women’s movements, such as the one against the Iranian state, when these do not suit their geopolitical aspirations, they whitewash the Russian military invasion of Ukraine as a supposedly “denazification” project (in which, of course, fascists and neo-Nazis are on the forefront) and they praise the Chinese state, which maintains an apartheid regime within itself. China, which actively participated in the ‘war on terror’ alongside the USA, has been modelled on states such as the USA, Israel and India, and applies the same colonial technologies and logic of ethnic cleansing to repress populations within its own borders. China is an imperialist state with a huge economic presence in Africa, South America, Central Asia, and even Eastern Europe.

What is the attitude of the Chinese and Russian State towards Palestine? China, as Papadomanolakis himself admits in a recent article in ThePressProject, not only recognizes the “two-state solution”, but also Israel’s right to “defend itself”. As far as Russia is concerned, they were not content with merely supporting the above, but made sure to praise Israel for its genocidal operation, even comparing it to their own war campaign in Ukraine.

Russian and Chinese capitalism are large, monopolistic economic and military powers, whose main aim is profitability at the expense of the workers. Russia and China are actively intervening in foreign countries, claiming an ever-greater share of energy, trade and investment flows. The old, crusty Western-centric capitalist imperialism (with the US and the EU as the main poles of power) is increasingly clashing with an emerging imperialist capitalism (with Russia and China as the main poles of power). In this emerging conflict, with the Greek capitalist state strategically engaged with the first pole, this political part is strategically engaged with the second pole. Amidst the vortex, proletarian, multi-national, anti-racist, feminist-queer interests are consequently crushed. The inter-imperialist conflict brings no progressive strategic perspective for the oppressed.

THE “ACCIDENTAL DEATH” OF MAHSA AMINI

What we want to focus on is the fact that the same individuals were in full support of the theocratic regime in Iran during the violent bloody repression of the feminist uprising following the assassination of Mahsa Amini. On their website an article was posted targeting the Zizania squat as “pro-imperialist” for holding an event for the uprising in Iran. In their text, they attack Mahsa Amini, demonizing her Kurdish heritage and attributing the uprising to “external imperialist agents”, namely the USA and NATO. Not only that, but they describe the assassination as ‘accidental’ and reproduce the Iranian regime’s propaganda in carbon copy. Let us ask ourselves, in this country, who are those who label the state-sponsored murders of migrants as “fake news” and demonize migrants, calling them a “plot by external actors to destabilize the country”?

The above confrontation escalated last October, when during a speech by P. Papadomanolakis at an event by “anti-NATO Action”, an Iranian journalist, a political refugee in Greece, intervened to verbally denounce him for his pro-theocratic anti-feminist positions. What followed was the beating of the Iranian journalist and knife threats by the thugs of the guarding.

Then the slander continued on social media, labelling the Iranian journalist a “NATO and CIA agent” and some threatening that if they had been on the picket line, “the Iranian would be dead”. The same people used the worst sexist terms to describe the comrades who accompanied the Iranian journalist and aided him against the attackers. What more can we expect from people who describe LGBTQ+ rights and feminist struggles as “imperialist propaganda”?

Today they are targeting another political collective as “besties of the Israeli apartheid”, but two months ago they were targeting our group with similar accusations. More specifically, the KED posted a statement calling “part” (?) of our assembly as “part of the Zionist left”, in a failed attempt to estrange us from our Palestinian comrades and distance us from the Palestinian struggle. For our part, we say: there is no internationalism with racists who beat up refugees, no anti-imperialism with defenders of imperialist states, no antifascism with those who defend state assassinations by theocratic regimes and the suppression of feminist uprisings!

NO COLLABORATION WITH THE RACIST-SEXIST SUPPORTERS OF THE IRANIAN REGIME

VICTORY TO THE JOINT STRUGGLES OF MIGRANT COMMUNITIES

STRENGTH TO THE IRANIAN UPRISING – FREEDOM TO PALESTINE

(sources can be found on the Greek text above)

Mαρτυρία μετανάστη για εργασιακή εκμετάλλευση και αγώνες στο camp της Σάμου εν μέσω lockdown και πανδημίας

A testimony of a migrants for labour exploitation and struggles in Samos refugee camp (=prison) during lockdown

scroll for english

Ονομάζομαι …….. και κατάγομαι από …….. Έφυγα από τη χώρα μου στις 18 Φεβρουαρίου 2019 επειδή είχα προβλήματα με την αστυνομία. Έφτασα στην Τουρκία την ίδια μέρα. Εκεί πέρασα εφτά με οκτώ μήνες που ήταν από τους χειρότερους της ζωής μου. Δούλεψα σε ένα εργοστάσιο ρούχων για πενήντα ημέρες αλλά το αφεντικό (ιδιοκτήτης του εργοστασίου) δεν ήθελε για αγνώστους λόγους να με πληρώσει. Τον πιέσαμε, εκείνος έβγαλε πιστόλι και μου είπε να μην ξαναπατήσω ποτέ. Έβαλα τα κλάματα και έφυγα, φέρθηκα σαν άντρας, αλλά υποσχέθηκα στον εαυτό μου να μην δουλέψω ποτέ ξανά στην Τουρκία. Αργότερα αποφάσισα να συνεχίσω προς την Ελλάδα επειδή είναι στην Ευρώπη και όπως όλοι ξέρουμε οι Ευρωπαίοι είναι υπέρμαχοι των (λεγόμενων) ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Ήρθα στην Ελλάδα στις 17 Σεπτεμβρίου 2019, το ταξίδι δεν ήταν καλό επειδή κοιμόμουν εννιά μέρες σε θάμνους. Ο οδηγός είχε πει ψέματα ότι ξέρει να οδηγεί επειδή οι λαθρέμποροι είπαν πως όποιο άτομο προθυμοποιηθεί να οδηγήσει θα πληρώσει λιγότερο. Παρότι η τιμή είναι διαφορετική, εγώ πλήρωσα 700 δολάρια και ξέρω κόσμο που πλήρωσε λιγότερα από εμένα. Δοκίμασα τρεις φορές το ταξίδι, οι δύο πρώτες απέτυχαν αλλά την τρίτη δόξα το θεό τα κατάφερα. Όταν μπήκα στην Ελλάδα είπα στον εαυτό μου ότι το τα βάσανα τελείωσαν επειδή έφτασα στην Ευρώπη. Στη βάρκα ήμασταν 54 άτομα, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Διασωθήκαμε από κάτι της Frontex (δε θυμάμαι ολόκληρο το όνομα). Μας ανάγκασαν να μείνουμε στο έδαφος για κάποια ώρα, αργότερα ήρθε ένα όχημα και μας μετέφερε στο στρατόπεδο. Ενώ ήμασταν στο όχημα είδα σε κάποιο κτήριο να γράφει SAMOS HOTEL και από εκείνη ότι στιγμή ξέραμε τι είμαστε στη νησί της Σάμου. Η διαδρομή κράτησε μερικά λεπτά και ξαφνικά μπήκαμε στο καμπ κατά τις 5:00-6:00, οπότε το μέρος δε φαινόταν επειδή ήταν σκοτεινά. Αργότερα μέσα στη μέρα μας ζήτησαν να δώσουμε προσωπικές πληροφορίες (όνομα, χώρα καταγωγής, ηλικία κτλ.). Αυτό κράτησε όλη μέρα, μας έδωσαν φαϊ και νερό. Έπειτα μας είπαν να βγούμε έξω και να αναζητήσουμε ανθρώπους από την ίδια χώρα που θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν με καταφύγιο και ό,τι άλλο χρειαστούμε. Βγήκα έξω και συνάντησα κάποιους από την ίδια χώρα με μένα, με πήραν στη σκηνή τους και μου έδωσαν μια φέτα με βούτυρο. Κατά τις 22:00 κάποιοι από αυτούς που ταξιδεύαμε μαζί είπαν ότι δεν είχαν μέρος να κοιμηθούν και ζήτησαν να τους βοηθήσω. Ξύπνησα κι έψαξα να αγοράσω σκηνή για να έχουν μέρος να ξεκουραστούν. Μπορέσαμε να αγοράσουμε 2 σκηνές με 120 ευρώ. Προχωρώ τώρα γρήγορα στο μέλλον. Κάποια στιγμή μας είπαν ότι το καμπ της Σάμου είναι μόνο για 4,500 πρόσφυγες αλλά ότι το 2019 υπήρχαν τουλάχιστον 9,000, οπότε ήταν μπλοκαρισμένο και υπερπλήρες. Για να δεις γιατρό έπρεπε να σηκωθείς στις 4 π.μ. και να στηθείς στην ουρά. Η γραμμή για το φαγητό ήταν ακόμα χειρότερη. Έζησα σε αυτές τις συνθήκες για σχεδόν έναν ολόκληρο χρόνο, έχοντας περάσει εκεί συνολικά 20 μήνες. Οι πρώτοι δύο μήνες ήταν πολύ σκληροί γιατί αυτή η ζωή μού ήταν τελείως άγνωστη. Συνέχεια μαλώναμε με κόσμο από άλλες χώρες επειδή δε μιλούσαμε την ίδια γλώσσα, επειδή είχαμε διαφορετικό υπόβαθρο, διαφορετική κουλτούρα ή διαφορετικές πεποιθήσεις κτλ. Εκείνη τη δύσκολη περίοδο οργανωθήκαμε ως κοινότητα (Γκάμπια) με εκτελεστικό όργανο, και ανοίξαμε γκρουπ στο WhatsUp για συζητήσεις, συμβουλές, ευαισθητοποίηση, παροχή ιατρικής φροντίδας, για περίπτωση πυρκαγιάς (που ήταν ο κανόνας στη Σάμο), γενικά για οτιδήποτε επείγον κι ένα σωρό άλλα πράγματα. Κάναμε ειρηνικές διαμαρτυρίες με τα πανό μας. Ζητήσαμε ακρόαση από τον διευθυντή του καμπ αρκετές φορές. Του στείλαμε και γράμματα. Όλους αυτούς τους 20 μήνες δεν κοιμήθηκα ποτέ σε βαγόνι ή container· χειμώνα, άνοιξη ή καλοκαίρι βρισκόμουν πάντοτε σε σκηνή. Οι διαδικασίες ασύλου είναι πάρα πολύ αργές χωρίς ποτέ να σου λένε το λόγο. Όταν πρωτοήρθα στη Σάμο αυτό που ήθελαν όλοι ήταν απλώς μία κάρτα [an open card], που για να την αποκτήσεις έπρεπε να έχεις κάποιου είδους αδυναμία (παράδειγμα: έπρεπε να είσαι ψυχικά ή διανοητικά άρρωστος ή να έχεις επιληψία). Ήταν αστείο που όλοι ξαφνικά έγιναν άρρωστοι αλλά κανείς δε θα ‘θελε να είναι πραγματικά να είναι. Όταν οι αρχές κατάλαβαν ότι πολλοί λένε ψέματα για την κατάσταση της υγείας τους, τους σταμάτησαν και διέταξαν να γίνουν οι τελικές συνεντεύξεις. Οι διαδικασίες των συνεντεύξεων κράτησαν για κάποιους πάνω από 8 μήνες, κατά τους οποίους δεν ενημερώνονταν για τίποτα. Οι άνθρωποι κουράστηκαν κι έτσι κάναμε άλλη μία διαμαρτυρία και αυτή τη φορά τα πράγματα άλλαξαν προς το καλύτερο. Σε κάποιους δόθηκε άδεια παραμονής και κάρτα, αλλά σε πολλούς την αρνήθηκαν, ιδίως σε ανθρώπους από τον αφρικανικό τομέα.

Όπως είπα παραπάνω, συνέχεια μαλώναμε μέσα στο καμπ λόγω του διαφορετικού μας υποβάθρου και των γλωσσικών εμποδίων. Αποφασίσαμε να συγκαλέσουμε συνάντηση μεταξύ των επικεφαλής των κοινοτήτων για να διοργανώσουμε αγώνες ποδοσφαίρου, να κάνουμε αμοιβαίες επισκέψεις και προσπαθούμε να μιλάμε ο ένας τη γλώσσα του άλλου γιατί αυτό μειώνει τις εντάσεις μεταξύ των προσφύγων. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στη Σάμο έγινα αντικείμενο ρατσιστικής αντιμετώπισης από την αστυνομία γιατί συνέχεια μας έλεγαν να μαζευόμαστε σπίτι, [δεν] μας επέτρεπαν να καθόμαστε στα εστιατόρια για αγνώστους λόγους, δεν μας επέτρεπαν την είσοδο στα γυμναστήρια και τα σινεμά για αγνώστους λόγους, και αυτό ήταν πολύ σκληρό γιατί ήμασταν περιθωριοποιημένοι σε βαθμό ακραίο. Στα σούπερ-μάρκετ μας άφηναν να πηγαίνουμε πιστεύω επειδή εκεί ξοδεύαμε χρήματα. Το ότι οι πρόσφυγες ενωθήκαμε είχε κάποια θετικά αποτελέσματα επειδή πολλοί πήραν έτσι άδεια παραμονής το 2020-21. Παρ’ όλο που σε πολλούς την αρνήθηκαν, θέλω να εστιάσω στη θετική πλευρά. Η παροχή νερού και ρεύματος ήταν απαίσια, μπορούσαν να περάσουν περισσότερες από 72 ώρες χωρίς νερό και ρεύμα μέσα στο καμπ, ενώ έβλεπες την πόλη να είναι παντού φωτισμένη και ζωντανή. Μέσα σ’ όλες αυτές τις δυσκολίες εμφανίστηκε και ο κορονοϊός. Οι επιπτώσεις του κορονοϊού έγιναν αισθητές σε όλον τον κόσμο, αλλά κυρίως μέσα στα καμπ. Δε μπορούσαμε να κάνουμε social distancing επειδή το καμπ ήταν υπερπλήρες, εκτός αυτού στο καμπ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα αν δε στηθείς σε ουρές, επομένως απλά φανταστείτε τι συνέβαινε όταν 4000 άνθρωποι έπρεπε να στηθούν στην αναμονή για φαγητό, ντους, επίσκεψη σε γιατρό, διαδικασίες ασύλου, αλλαγή στοιχείων κτλ. Αυτές ήταν οι πιο κρίσιμες και δύσκολες στιγμές στη Σάμο. Λίγο αργότερα είπαν στις ειδήσεις ότι μέσα στο καμπ υπάρχουν κρούσματα (φανταστείτε τι πνευματικό βασανιστήριο και φόβος) και όλοι έπρεπε να μείνουμε κλεισμένοι μέσα αφότου μαθεύτηκαν αυτά τα νέα. Οι ντόπιοι έπαψαν να έρχονται για δουλειά επειδή το καμπ χαρακτηρίστηκε επίκεντρο του θανατηφόρου ιού και ο κόσμος έτρεχε μακρυά μας εάν τολμούσαμε να διασχίσουμε τον δρόμο. Η αστυνομία εκμεταλλεύτηκε την κατάσταση για να μας καταπιέσει και μας περιθωριοποιήσει ακόμη περισσότερο, φτιάχνοντας σημεία ελέγχου μεταξύ του καμπ και των ντόπιων, παρενοχλώντας μας και κάνοντας διακρίσεις εις βάρος μας χωρίς όριο, απλά επειδή η γραφειοκρατία και η κυβέρνηση έκαναν πολιτικά παιχνίδια για να πάρουν χρηματοδότηση από την ΕΕ και οποιονδήποτε άλλον οργανισμό έχουν για να ζητάνε βοήθεια. Η καραντίνα στο καμπ ήταν απόλυτη, αλλά σε όσους ήταν υπό κράτηση δεν έδιναν ούτε τρόφιμα ούτε φάρμακα. Κάθε κοινότητα φροντίζει τους δικούς της χάρις τις συνεισφορές μας. Κάποια στιγμή μας έδωσαν αντισηπτικά και μάσκες για προστασία, αλλά ήταν ήδη αργά.

Παρ’ όλη την καταστολή και την περιθωριοποίηση, βρήκαμε κοινό έδαφος για να επιβιώσουμε και να προσέχουμε ο ένας τον άλλον, ιδίως σε επίπεδο κοινότητας.

My name is ………… Am from the ………..I left my Country since 18th February 2019. I leave because i have some issue with the police force in my country. Arrived in Turkey on the same day. I spent 7 to 8 months in Turkey which are part of my worse days in my life. I worked in a textile factory for 50 days and the boss( owner of the factory ) he will not pay me reasons best known to him, we push and pull he pull out a pistol and told me not to come there anymore. I cried and walk away, i took it as a man but I promise myself not work in Turkey anymore. I later made up my mind that i will proceed to Greece because is in Europe and like we all know Europeans are the champions of human right ( so-called). I came to Greece on the 17th of September 2019, it was not a nice journey because i slept 9 days in the bush, our boat driver lied to us that he can drive because the smugglers said if anyone volunteer to drive the boat you will not pay like the rest. Though is a different price but i paid $700 and i know people who paid less or more than what i paid. I tried the journey 3 times, the first 2 failed and i succeeded in the third time thanks to God. When I entered Greece I said to myself now my suffering is finish because am in Europe. We were 54 in the boat including kids and women. We where rescued by something Frontier ( I cannot remember the whole name). We where made to sit on the floor for some time, later a vehicle came and they transported us to the camp.( while onboard the said car I saw a written on a building SAMOS HOTEL) then thats the time i knew we are in samos island. We drove for some minutes then we suddenly entered a camp but it was around 05:00 am to 06:00 am so the place was not clear because is kinda dark. Later on the day we where asked about our personal informations( name, country of origin, age etc). We spend the whole day doing that, they gave us food and water. After all that they told us to go out and look for our country men who can help us with shelter and any other thing we might need. I went out and met some Of my Country men and they took me to their tent where i was given a slice bread with butter. At about 22:00hrs some of my journey mates said they couldn’t have anywhere to sleep so i should help them. I woke up and search for a tent to buy so that they can also rest. We where able to buy 2 tents £120. Fast forward to the future. We where told that samos refugee camp was meant for only 4500 refugees but in 2019 there were more than 9000 refugees so it was packed and blocked. To see a Dr you need to wake up around 4am to queue. Food line was worse. I was leaving like this for almost one year, though i spent 20 months there. The first 2 months where very hard because I never know such a life, we always fighting within, with other country men because we dnt speak the same language, different backgrounds, different cultures and beliefs etc. During those hard times we organise ourselves ( Gambians)form a community with an executive and open a WhatsApp group for talking, advising, sensitising,contribution for medical treatment, incase of fire break outs because that was a norm in samos and any other emergency and a whole lot of things. We do peaceful demo’s with our banners. We seek audience with the director of the camp several times. We write letters to him too. In all this 20 months I never sleep in a caravan or a container, whether winter, spring or summer am always in a tent. Asylum procedures are very slow and they can never tell you why. When I newly enter in samos all what everybody wants was an open card so to have that card they said you must be vulnerable (example.. you must be sick psychologically, mentally or you must have epilepsy. It was so funny that everybody was instantly sick because nobody wants to be in that horrible conditions. When they knew ( the authorities) that many people are lying about their health status tgey stop that and say people most do their final interviews.

 Some will do their interview more than 8 months and they will not say anything so people where tired of that too we do another demo and this time things started changing for the better. Some people where given resident permits and others open cards but many where also rejected especially in the African section

Like i said earlier we always fight within because of different backgrounds and language barriers we decided to call on a meeting with some community heads to organise football tournaments, we play draft, we visit each other and we try to speak each other’s languages reduces the tensions between refugees. During my stay in samos I was racially abused by the police because they normally told us to go home, they allow us to sit in their restaurants for reasons best known to them, they dnt allow us to enter their Gym centres, they dnt allow us to enter their cinemas for reasons known to them so it was hard because we where marginalised up to the last level, we where allowed to enter supermarkets because we spent our money there I believed. Us coming together ( refugees) yield some positive results because many where given resident permits in 2020 to 2021 though many where rejected too but to focus on the positive many where given papers. The water and electricity shortages are horrible, it can go more than 72hrs we dnt have water and electricity in the camp whiles you see in the city everywhere is bright and lively. With all that hardship Corona also showed up. The whole world feel the effects of corona but it was in the camp. We can’t do social distancing because the camp is packed, beside you can’t do anything in the camp without queuing so juat imagine what will happen if 4000 people want to queue for food, shower, to see a Dr, asylum procedure, changing of ausweis and etc so it was part of the most delicate and hard times in samos. Shortly after all that they broke the news that we have some people in the camp who contacted corona( imagine the mental torture and fear) we all leave in since that news break out. Locals stop coming to work because they label the camp a hotspot for the deadly corona virus, locals on the street runaway from us if our parts cross on the street, police took that as advantage to depress and marginalised us more, they erect checkpoints bet

ween the camp and the locals to harass and discriminate us to any level just because the bureaucracy and politics the Government is playing to have some fun from EU and any other body they can ask to help. Quarantine was rampant in the camp but no food or meds where given to guys on quarantine (detention). Every community provides for your people from the contribution we do. They start given us hand sanitizers and face mask for our protection but it was late.

With all this repression and marginalization we found a common ground to survive and be each other’s keeper especially to community level.

Ένας χάρτης με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης κοντά στην Αθήνα (scroll for english)

Κατά τη διάρκεια του δεύτερου γενικού lockdown στην Ελλάδα, εξακολουθούμε να επισκεπτόμαστε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών/στριών που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα, επιδιώκοντας να εδραιώσουμε μια καλύτερη επικοινωνία ντόπιων-μεταναστριών.
Eνάντια σε όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης!
Ελευθερία, χαρτιά και στέγαση για όλες και όλους!
A map with the concentration camps located close to Athens.
During the second general lockdown in Greece, we keep visiting the concentration camps of migrants located close to Athens, trying to establish a better communication among locals and migrants
Against all concentration camps!
Freedom papers housing for all!
1 ‘’Refugee Camp” Κόρινθος” + Κλειστή δομή κράτησης.
2 ‘’Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων και Μεταναστών-δομή φιλοξενίας προσφύγων Ελευσίνας”, Μάνδρα.
3 ‘’Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων Σκαραμαγκά”, Μακαρίου, Σκαραμαγκάς.
4 ‘’Κέντρο Φιλοξενίας Προσφύγων Σχιστού”, Λεωφόρος Σχιστού-Σκαραμαγκά, Βιομηχανικό Πάρκο Σχιστού.
5 ‘’Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής, Κέντρο κράτησης”, Πέτρου Ράλλη.
6 ‘’Eleonas Camp’’, Αγίου Πολυκάρπου, Αθήνα.
7 ‘’LAVRIO CAMP / κέντρο προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων’’ Λαυρίου.
8 ‘’Κέντρο κράτησης Αμυγδαλέζας’’, Αχαρνές Αττικής.
9 ‘’ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΓΕΡΑΚΙΝΙ, CAMP GERAKINI’’ (Μαλακάσα 1, Μαλακάσα 2).
10 ‘’Oinofyta Refugee Camp’’, Οινόφυτα.
11 ‘’Κέντρο φιλοξενίας προσφύγων’’, Θήβα .
12 ‘’Camp Ritsona’’, Ριτσώνα.