Οι ανθρωπιστικές οργανώσεις δεν είναι τίποτα άλλο παρά η αστυνομία του υπουργείου μετανάστευσης, τα χέρια που διεκπεραιώνουν την ακροδεξιά πολιτική του.
Εμένα την ίδια με απειλούν, με πιέζουν, με ακολουθούν, ελέγχουν, πατρονάρουν, και μου λένε ψέματα συνεχώς τα στελέχη της ΜΚΟ Praxis. Έχουν έρθει μέσα στο σπίτι μου και ανέκριναν το παιδί μου, λένε ότι θα κόψουν το ρεύμα και το νερό, μας πετάνε στο δρόμο. Μου κάνουν έξωση με το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Η ΜΚΟ «Πράξις», που δραστηριοποιείται για σχεδόν 17 χρόνια (ιδρ. 2004) έχει το 17% των διαμερισμάτων του προγράμματος στέγης ΕΣΤΙΑ στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Η ΕΣΤΙΑ είναι ένα πρόγραμμα στέγασης για αιτούσες και αιτούντες άσυλο, το οποίο αρχικά χρηματοδοτούνταν από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, έπειτα μετονομάστηκε σε ΕΣΤΙΑ 2 και πέρασε στα χέρια του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου. Η Πράξις τρέχει κι ένα απροσδιόριστο πρόγραμμα για χρήστες ουσιών στην Αθήνα.
Παρ’ όλα αυτά, η Πράξις είναι μία επιχείρηση κάτω από το προσωπείο του ανθρωπισμού. Ο πυρήνας της δραστηριότητάς της είναι η εκμετάλλευση των, όπως οι ίδιοι ονομάζουν, «ευάλωτων ομάδων»: μετανάστ(ρι)ες και χρήστ(ρι)ες ουσιών.
Η Πράξις είναι μία από τις οργανώσεις που αρνήθηκαν να συνεχίσουν στο πρόγραμμα ΕΣΤΙΑ , καθώς ισχυρίζονται ότι δεν θέλουν να συνεργαστούν με το κράτος. Γι’ αυτό κάνουν εξώσεις από τα διαμερίσματα. Στην πολιτική της Πράξις περιλαμβάνονται παρενοχλήσεις, εισβολές στα σπίτια μας, κανονιστική διαχείριση των ζωών μας με δικούς τους κανόνες, απειλές για δικαστήρια και αστυνομία και διακοπή του νερού και της ηλεκτροδότησης. Αυτά είναι τα εργαλεία τους για να υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το πρώτο βήμα της δύναμής τους είναι να πάρουν από εμάς την ελευθερία των δικαιωμάτων και των επιλογών μας. Έχουν έλεγχο πάνω μας και μας στερούν τη βασική ελευθερία να παίρνουμε αποφάσεις για τις δικές μας ζωές. Η Πράξις έχει επιλέξει να χρησιμοποιεί τους/ τις μετανάστ(ρι)ες και να ασκεί πιέσεις για να ακολουθούμε τους κανόνες τους, έτσι ώστε να επωφελείται η ΜΚΟ. Εισβάλουν στα σπίτια μας όποτε θέλουν, κι όχι σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, όπως σε περιπτώσεις φωτιάς ή άλλου κινδύνου, αλλά με σκοπό να ασκήσουν πίεση, μας καταπιέζουν και διαλύουν την αξιοπρέπειά μας. Αυτές οι πρακτικές δεν είναι άγνωστες σ’ εμάς, αφού η αξιοπρέπειά μας έχει ήδη κλονιστεί από τις ρατσιστικές διακρίσεις των υπηρεσιών ασύλου και αστυνομίας. Κρατούν τα κλειδιά των σπιτιών μας και τα χρησιμοποιούν για να κάνουν εξώσεις. Η Πράξις έχει επαναλάβει εκατοντάδες φορές ότι έχει το δικαίωμα να εισβάλει στα σπίτια μας και να μας πετάξει στο δρόμο, επειδή τους υποστηρίζουν οι νόμοι των εξώσεων.
Είναι σαφές στο καθένα: ΟΙ ΕΞΩΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΒΙΑ και παλεύουμε ενάντια στη βία, ενωμένα ενάντια σε αφεντικά και αρχές. Χιλιάδες μετανάστ(ρι)ες έχουν αντισταθεί σε εξώσεις. Η Πράξις δεν είναι η μόνη ανθρωπιστική επιχείρηση που εφαρμόζει τον βίαιο νόμο των εξώσεων. ΝΟΣΤΟΣ, GOODWILL CARAVAN και ΑΡΣΙΣ έχουν όλες χρησιμοποιήσει αστυνομική καταστολή για να επιβάλλουν αστεγία, βάζουν τις μεταναστευτικές ζωές σε κίνδυνο κατά τη διάρκεια της πανδημίας του COVID_19 και σπάνε την αντίσταση των καταπιεσμένων. Κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown η ΑΡΣΙΣ με την αστυνομία έκαναν έξωση σε έναν άνδρα από το Αφγανιστάν. Στις 12 Ιουλίου στο Ίλιον η ΝΟΣΤΟΣ προκάλεσε τη σύλληψη μίας οικογένειας με ένα μωρό ενός χρονού. Τα περασμένα Χριστούγεννα η GOODWILL CARAVAN κάλεσε την αστυνομία για να πιέσει την έξωση μίας μητέρας με 4 παιδιά. Μία εβδομάδα αργότερα σε συνεργασία με τον ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ και ένα κρατικό ξενώνα, η GOODWILL CARAVAN έκαναν έξωση σε μία άλλη μητέρα, η οποία εξ’ αιτίας της βίας και της αστυνομικής εμπλοκής κατέληξε σε υποχρεωτική νοσηλεία για λόγους πειθάρχησης. Αυτές είναι μόνο μερικές περιπτώσεις που έφτασαν στην αντίληψή μας.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι που οι ανθρωπιστικές οργανώσεις εκμεταλλεύονται την παρούσα πολιτική κατάσταση, για να κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται αδύναμοι και μόνοι, με μοναδικό σκοπό να τους εκμεταλλεύονται για το κέρδος. Η Πράξις καθρεφτίζει την καθημερινή αστυνομική καταστολή, την ρατσιστική δικαστική αρχή και το εκδικητικό υπουργείο μετανάστευσης με τις πρακτικές των απειλών και των παρενοχλήσεων. Ήδη το κολαστήριο της ελληνικής υπηρεσίας ασύλου είναι εξουθενωτικό, αλλά υποστηρίζει τους/ τις μετανάστ(ρι)ες (όπως λένε οι ίδιοι στα προφίλ τους). ΜΚΟ όπως η Πραξις ισχυρίζονται ότι οι εξώσεις υποστηρίζονται από τους νόμους της Νέας Δημοκρατίας. Η ίδια κυβέρνηση δολοφονεί στα σύνορα, κάνει συστηματικά επαναπροωθήσεις και απελάσεις, φυλακίζει αυθαίρετα ανθρώπους και αναγνωρίζει την Τουρκία ως ασφαλή χώρα με σκοπό να εντείνει τις επαναπροωθήσεις και αρνείται το άσυλο. Αυτές οι πρακτικές των παρενοχλήσεων, των απειλών, των δικαστηρίων και της αστυνομικής καταστολής είναι ευθεία σύγκρουση με το άρθρο 4 των ανθρωπίνων δικαιωμάτων: Προστασία της ζωής από τη σκλαβιά.
Είμαι μόνη μητέρα 2 παιδιών σε διαμέρισμα της Πράξις. Στην περίπτωσή μου, όπως και σε άλλες αντιστάσεις σε εξώσεις, η Πράξις έχει επιλέξει όλες αυτές τις απειλές. Έχουν χρησιμοποιήσει ανελλιπώς το κλειδί τους για να εισβάλουν στο σπίτι μου, παρ’ όλο που τους έχουμε πει ξεκάθαρα ότι δεν επιτρέπεται να μπαίνουν στο σπίτι μας χωρίς προηγούμενη συνεννόηση.
Στις 8 Ιουλίου, ο Αλέξης Μαργαλιάς, με άλλους άνδρες της Πράξις, εισέβαλαν στο σπίτι μου χρησιμοποιώντας τα κλειδιά τους, προτού άλλαξαν κλειδαριά. Πίεσαν την 12χρονη κόρη μου να τους πει προσωπικές πληροφορίες για μένα συμπεριλαμβανομένης και της εργασιακής μου κατάστασης, ενώ δεν έχουν κάνει τίποτα για μένα, καθώς η χρηματική μου βοήθεια μπλοκαρίστηκε 2 χρόνια πριν. Με πίεσαν να απομακρυνθώ από το σπίτι μου σε λιγότερο από 24 ώρες σε ένα προσωρινό κατάλυμα της Πράξις για 3 εβδομάδες σε μία προσπάθεια να με σταματήσουν να αντιστέκομαι στην έξωση. Φυσικά δεν δόθηκαν καθόλου λεπτομέρειες για αυτό το κατάλυμα και μετά προτάθηκε ένα αποτυχημένο, ασαφές πρόγραμμα ένταξης της Πράξις για 20 μόνες μητέρες, ξανά χωρίς διευκρινίσεις. Μου προσφέρθηκε ακόμα και η επιλογή να δουλέψω για την Πράξις για κάποιους μήνες, ίσως ακόμα και στις εξώσεις, αφού ήταν για τόσο λίγο χρονικό διάστημα! Σε όλες αυτές οι επιλογές θα έπρεπε να δεχτώ να φύγω από το σπίτι μου ακόμα και χωρίς να υπογράψω τίποτα και να παραλάβω έντυπο συμβόλαιο. Αυτές είναι συνηθισμένες ψεύτικες υποσχέσεις για να μας διώξουν, και δεν έχουν καμία διάθεση να δώσουν περισσότερες λεπτομέρειες, να κάνουν συμβόλαιο ή ακόμα και να συζητήσουν πρόσωπο με πρόσωπο αυτές τις επιλογές. Αντίθετα, μου ζητάνε να εμπιστευτώ την ίδια ΜΚΟ που μου κάνει έξωση.
Ο Αλέξης Μαργαλιάς ισχυρίστηκε ότι οι συνέπειες της αντίστασής μας θα οδηγήσουν στο δικαστήριο, καθώς έχουμε ήδη λάβει το εξώδικο. Για να εντείνει τις πιέσεις έδωσε έμφαση στο ότι θα πρέπει να πληρώσουμε τα δικαστικά έξοδα και το ενοίκιο στον ιδιοκτήτη. Ξέρουμε ότι το δικαστήριο θα αποφανθεί την καταδίκη μας, πράγμα που σημαίνει ότι τα χαρτιά και η πρόσβασή μας στην έκδοση διαβατηρίων πιθανών θα μπλοκαριστεί. Ξέρουμε ότι αυτή είναι μία ακόμα μέθοδος ελέγχου μέσω του φόβου.
Συνεχίζουμε να αντιστεκόμαστε και να ζούμε στο σπίτι μας, ενώ μας πιέζουν και μας απειλούν ότι θα κόψουν το νερό και την ηλεκτροδότηση από το τέλος του Ιουλίου.
Οι οργανώσεις πρέπει να σταματήσουν να χρησιμοποιούν την αστυνομική καταπίεση και τις δικαστικές αρχές πάνω από στις ζωές των μεταναστ(ρι)ών.
Οι ΜΚΟ είναι τώρα η αστυνομία του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου!
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗ!
—
Humanitarianism organisations are no more than the police of the Ministry of Migration, the hands that carry out far-right policy!
I myself have been threatened, pressured, followed, controlled, condescended to, and repeatedly lied to by workers at the NGO Praksis. They have come into my home and questioned my child, they have said they will cut utilities, they are pushing us to the street. I am being evicted under the guise of humanitarian aid.
The NGO Praksis that has existed for nearly 17 years (est. 2004) was running 17% apartments of the ESTIA housing program in Athens and Thessaloniki. ESTIA is an accommodation scheme for
people claiming asylum and was originally funded by UNHCR before being re-named ESTIA 2 and taken over by the Ministry of Migration. Praksis also run an undefined project for drug users in
Athens.
However, Praksis is a business run under the front of humanitarianism. At it’s core is the exploitation of what they call ‘vulnerable groups’: refugees and drug addicts.
Praksis are one of the organisations which refused to continue in the ESTIA 2 program as they claim to not want to collaborate with the state. They are therefore carrying out evictions from their
properties. Practices of Praksis include harassment, breaking into our homes, controlling our lives through rules, threats of court and police, and cutting the water and electricity. These are the tools
they use to defend human rights.
Their first step of power has been to take away our rights and choices. They have controlled us and removed us from basic decision making about our own lives. Praksis have chosen to use migrants and force us to follow orders so that the NGO can benefit. They break into our homes whenever they want, not in cases of emergency such as fire or danger, but in order to put
pressure, hold us down and break our dignity. These practices are not new to us as our self worth has already been taken away from us by the racially discriminating authorities of asylum and
police. They hold the keys to our homes and use them to evict us. Praksis has repeated hundreds of times that they have the right to break into our homes and throw our lives onto the street
because they are supported by the laws of eviction.
Its clear to everyone: EVICTION IS VIOLENCE and we fight against violence, united against bosses and orders. Thousands of migrants have resisted evictions. Praksis are not the only
humanitarian business that enforce the violent eviction law. NOSTOS, GOODWILL CARAVAN and ARSIS have all used police repression to impose homelessness, put migrant lives in danger during the COVID 19 pandemic and break the resistance of the oppressed. During the first lockdown ARSIS used the police to evict a single man from Afghanistan. On 12th July in Ilion NOSTOS
caused the arrest of a family including a 1 year old baby. And last Christmas GOODWILL CARAVAN called the police to intervene in the eviction of a single mother of 4. One week later in
collaboration with RED CROSS and a State Shelter GOODWILL CARAVAN evicted another single mother, which due its violent nature and police involvement resulted in an enforced
hospitalisation. These are only some of the cases that came to our notice
There are many ways in which humanitarian structures take advantage of the current political situation to make people feel weak and alone with the sole goal of being able to exploit them for
profit. Praksis mirrors daily police oppression, the racist justice system and vengeful ministry of migration in its practice of threats and harassment. Already the hell hole of the Greek Asylum
system is exhausting but rather than support migrants (as they profess in their profiles) NGOs like Praksis declare their evictions are justified because of the laws of New Democracy. The same
government that murders at the borders, enforces systematic pushbacks, arbitrarily incarcerates people and declares Turkey as safe to speed up deportations and deny asylum. These practices
of harassment, threats, courts and police are in direct contradiction to article 4 of human rights: Protection from a life of servitude.
I am a single mother of 2 living in Praksis accommodation. In my case, like others resisting eviction, Praksis chose all of these threats. They have been regularly using their key to break into
my home although we have said clearly that they are not allowed to enter the house without prior arrangement.
On 8th July Alexis Margalias, with other men from Praksis, broke into my house using their own key, before changing the lock. They pressed my 12 year old daughter for personal information
about me including my work situation, whilst they have done nothing for me since my cash assistance was blocked 2 years ago.
They pressed me to move from my house in less than 24 hours to a temporary Praksis accommodation for 3 weeks in an attempt to stop me from resisting eviction. Of course no details
were given of this place and after this failed vague information of a Praksis integration project for 20 single mothers, again without clarification, was suggested. I was even offered an option of
working for Praksis for a couple of months, perhaps even in the eviction process as it was so short term! All of these options I would have to accept on condition of leaving my house and
without signing anything or receiving a written contract. These are fake promises to push us out because they have no will to give further details, make a contract or even discuss in person these
options. Instead I am asked to trust the same NGO that is evicting us.
Alexis Margalias declared that the consequences of our resistance will lead to court as we have already received our out-of-court letter. To add pressure he emphasised that we would have to
cover court costs and rent to the owner. We know a court will end in our conviction which will mean our documents and access to passports will be blocked. We know this is another method
of control through fear.
We continue to resist and live in our home while they push and threaten to cut the water and electricity by the end of July.
NGOS MUST STOP USING POLICE AND COURTS OVER THE HEADS OF MIGRANTS
NGOs ARE NOW THE POLICE OF THE MINISTRY OF MIGRATION
RESISTANCE SHOULD BE EXPECTED!