ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ ΤΗ ΔΕΥΤΈΡΑ 21/9 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΩΣΗ ΤΗΣ S

Παρέμβαση πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ τη Δευτέρα 21/9 για την έξωση της S. Ακολουθεί το κείμενο της συνέλευσης.

ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΙΣ…

ΟΤΑΝ ΟΙ «ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΕΣ» ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΕΤΑΝΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

Η S. είναι μια γυναίκα από το Αφγανιστάν με δυο παιδιά ηλικίας 1,5 και 5 ετών. Τους τελευταίους μήνες έχει βρει προσωρινό κατάλυμα σε διαμέρισμα της μη κυβερνητικής οργάνωσης ΠΡΑΞΙΣ, ενώ αναμένει την απάντηση στο αίτημα ασύλου που έχει καταθέσει. Πριν λίγο καιρό η S. ενημερώθηκε από την ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ ότι θα πρέπει να αποχωρήσει από το διαμέρισμα. Την Τετάρτη 16/9, σε μια απαράδεκτη κίνηση, η ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ προχώρησε στην αλλαγή της κλειδαριάς του προκειμένου η οικογένεια να μην μπορεί να βγει και να μπει στο σπίτι. Την επόμενη μέρα, εργαζόμενη της ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ ήρθε να υλοποιήσει την έξωση και επιθετικά απειλούσε ότι θα καλέσει την αστυνομία όταν κόσμος διαμαρτυρήθηκε για το αυτονόητο. Η έξωση εμποδίστηκε προσωρινά με την παρέμβαση αλληλέγγυων.

Τη Δευτέρα 21/9, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στα γραφεία της ΠΡΑΞΙΣ με αίτημα την εύρεση λύσης για τη στέγαση της S. και της οικογένειάς της. Την ίδια μέρα, εργαζόμενοι της ΠΡΑΞΙΣ εμφανίστηκαν ξανά στο διαμέρισμα και κάλεσαν την αστυνομία, ενώ αλληλέγγυος κόσμος βρίσκεται εκεί διαμαρτυρόμενος για την εξέλιξη αυτή.

Η ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ, που δηλώνει ότι στόχος της είναι «η καταπολέμηση του κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού ευπαθών κοινωνικά ομάδων και η υπεράσπιση των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων τους» πετάει κυριολεκτικά μια προσφύγισσα με δυο μικρά παιδιά στο δρόμο χωρίς καμία απολύτως μέριμνα για το που θα βρουν καταφύγιο. Σε πλήρη αντιδιαστολή με τους διακηρυγμένους στόχους της και σε πλήρη ευθυγράμμιση με την κρατική αντι-μεταναστευτική πολιτική, φορτώνει στις πλάτες των αποκλεισμένων την εύρεση ατομικών λύσεων σε δομικά προβλήματα.

Η S. όπως και πολλές άλλες μετανάστριες και προσφύγισσες, δεν έχει πουθενά αλλού να πάει. Τα λεγόμενα «ανοιχτά κέντρα φιλοξενίας», δομές έτσι κι αλλιώς άθλιες και βαθιά ρατσιστικές, μετατρέπονται σε κλειστές φυλακές, μια διαδικασία που επιταχύνθηκε με πρόσχημα την πανδημία. Η κυβέρνηση που εξαναγκάζει χιλιάδες σε έναν ρατσιστικό αποκλεισμό/εγκλεισμό στη βάση ανυπόστατων υγειονομικών επιχειρημάτων, την ίδια στιγμή έχει βάλει μπροστά μια μαζική επιχείρηση εξώσεων 11.000 προσφύγων/ισσων από «δομές» και διαμερίσματα.

Ο «παραλογισμός» του κρατικού μηχανισμού όμως δε σταματάει εδώ. Στους πρόσφυγες/ισσες που εξαναγκάζει σε αστεγία, επιφυλάσσει ξύλο από τα ΜΑΤ και εξαναγκαστική μεταφορά σε κέντρα κράτησης, όπως έχουμε δει πολλές φορές να συμβαίνει στην Πλατεία Βικτωρίας. Τα στεγαστικά προγράμματα για αιτούντες άσυλο και πρόσφυγες/ισσες, όπως το ESTIA και το HELIOS, που διαφημίζονται ως η επιτομή του ανθρωπισμού, δεν είναι παρά μια γραφειοκρατική και αναποτελεσματική μπίζνα που αποκλείει άμεσα ή έμμεσα τους περισσότερους που δικαιούνται ένταξη σε αυτά. Δεν είναι τυχαίο ότι η S. και τα παιδιά της, που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για στέγαση μέσα από πρόγραμμα ESTIA περιμένουν εδώ και 7 μήνες μια απάντηση στο αίτημά τους.

Εμείς πιστεύουμε ότι ΜΠΟΡΕΙ να βρεθεί κοινωνικά δίκαιη λύση στο πρόβλημα της στέγασης της S. και των χιλιάδων άλλων εκτοπισμένων. Δεν λείπουν τα σπίτια και τα χρήματα για κάτι τέτοιο, λείπει η πολιτική βούληση των κρατών που κατανέμουν τους πόρους τους σύμφωνα με τα συμφέροντα των επιχειρήσεων της πολεμικής, της «ανθρωπιστικής» βιομηχανίας και άλλων επιχειρήσεων. Με κινήσεις σαν αυτές, η ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ παίρνει ξεκάθαρη θέση στον ολοκληρωτικό νομικό, κοινωνικό και στρατιωτικο-αστυνομικό πόλεμο που δέχονται οι πρόσφυγες/ισσες και οι μετανάστ(ρι)ες. Σε αυτόν τον πόλεμο θα μας βρουν απέναντί τους.

Απαιτούμε από την Πράξις και τις άλλες ΜΚΟ, την κυβέρνηση και την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ να σταματήσει η πρακτική των εξώσεων.

Καλούμε τις/ους εργαζόμενες/ους και όλο τον αλληλέγγυο κόσμο να εναντιωθούν στις απάνθρωπες και ρατσιστικές εξώσεις, καθώς και σε όλο το σύστημα εγκλεισμού και υποτίμησης μεταναστών/στριών.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΣΤΕΓΑΣΗ, ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ, ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

 

Ιntervention at the offices of NGO Praxis against the eviction of S

FROM THEORY TO PRAΧΙS…

WHEN “HUMANITARIAN” ORGANIZATIONS THROW REFUGEE FAMILIES TO THE STREETS

  1. is a woman from Afghanistan with two children, 1.5 and 5 years old. In recent months, she has found temporary refuge in an apartment of the non-governmental organization PRAXIS, while she is waiting for the decision on her asylum claim. A while ago, S. was informed by the NGO PRAXIS that she has to leave the apartment. On Wednesday 16/9, in an unacceptable move, the NGO PRAXIS proceeded to change the lock so that the family could not leave and re-enter the house. The next day, an employee of the NGO PRAXIS came to carry out the eviction and aggressively threatened to call the police when people protested against this. The eviction was temporarily prevented by the intervention of people in solidarity.

On Monday 21/9, we carried out an intervention at the offices of PRAXIS with a request to find a solution to the housing issue of S. and her family. On the same day, PRAXIS employees reappeared at the apartment and called the police, while people in solidarity are still present protesting against this development.

The NGO PRAXIS, which states that its goal is “to fight the social and economic exclusion of socially vulnerable groups and to defend their individual and social rights” literally throws a refugee with two small children to the street with absolutely no concern regarding their future situation. In stark contrast to its stated goals and in full alignment with the state’s anti-immigration policy, it burdens the excluded individuals themselves to find solutions to structural problems.

S., like many other migrants and refugees, has nowhere else to go. The so-called “open hospitality centers”, places with unlivable conditions and deeply racist, are currently being turned into closed prisons, a process that has been accelerated under the pretext of the pandemic. The government, which is imposing a racist lockdown to thousands on the basis of unsubstantiated public health arguments, has at the same time launched a massive operation of evicting 11,000 recognized refugees and asylum seekers from “structures”, that is camps, hotels and apartments.

The “absurdity” of the state mechanism, however, does not stop here. For refugees who are forced into homelessness, it reserves repression from the RIOT police and forced transfer to detention centers, as we have seen many times in Victoria Square recently. Housing programs for asylum seekers and recognized refugees, such as ESTIA and HELIOS, advertised as the epitome of humanity, are just a bureaucratic and ineffective business that directly or indirectly excludes most eligible individuals. It is no coincidence that S. and her children, who meet all the conditions for housing through the ESTIA program, have been waiting for 7 months for a response to their request.

We believe that a socially just solution to the housing problem of S. and thousands of other displaced persons CAN be found. There is no lack of houses and money for that, there is lack of political will from the states that allocate their resources according to the interests of the war and the “humanitarian” industry and other businesses. With moves like these, the NGO PRAXIS takes a clear stand in the total legal, social and military-police war that refugees and migrants are facing. In this war they will find us against them.

We demand from Praxis and other NGOs, the government and the UNHCR to stop the practice of evictions. We call on workers and all the people in solidarity to oppose inhumane and racist evictions, as well as the whole system of incarceration and devaluation of migrants.

JOINT STRUGGLES OF LOCALS AND MIGRANTS

HOUSING, HEALTHCARE, PAPERS AND FREEDOM FOR ALL

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙ – ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Σήμερα το πρωί η συνέλευσή μας μαζί με αλληλέγγυους κι αλληλέγγυες πραγματοποίησε παρέμβαση στη ΜΚΟ Νόστος στα Eξάρχεια ενάντια στις εξώσεις προσφύγων/ισσων

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΠΙΤΙ

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

Aκολουθεί το κείμενο της πολιτικής παρέμβασης

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΤΗΣ ΜΚΟ “ΝΟΣΤΟΣ”, ΜΕΤΣΟΒΟΥ ΚΑΙ ΝΟΤΑΡΑ ΣΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ.

ΔΕΥΤΕΡΑ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΙΣ 11.00

Στις αρχές Ιούνη, η οικογένεια της Hadla Al-Dawas ειδοποιήθηκε από τη ΜΚΟ “Νόστος” πως θα πρέπει να αποχωρήσει από το σπίτι τους. Η οικογένεια αποτελείται από δύο παιδιά, τους γονείς τους και τη γιαγιά τους, Hadla Al-Dawas, μία ηλικιωμένη γυναίκα με σοβαρά καρδιολογικά προβλήματα.

Η “Νόστος” τους πίεσε αρκετές φορές να φύγουν, προχωρώντας και σε απειλές σχετικά με προβλήματα που μπορεί να προκύψουν με τα χαρτιά ασύλου της οικογένειας, με βίαιη έξωσή τους από την αστυνομία, καθώς και ότι θα οδηγηθούν μελλονικά στο δικαστήριο.

Η οικογένεια, με σκοπό να προστατεύσει και το ηλικιωμένο μέλος της, αποφάσισε να ακούσει τη διαταγή και να μετακομίσει στο camp του Σχιστού, όπου διέμενε ο άλλος της γιος μαζί με την οικογένειά του. Μετά από 30 ώρες στο camp, υπέστη ανακοπή καρδιάς και πέθανε. Το ιατρικό προσωπικό του ασθενοφόρου που έφτασε για να την παραλάβει έπειτα, προσπάθησε να την καλύψει όσο το δυνατόν περισσότερο.

Έπειτα από αυτό το αποτρόπαιο γεγονός, η “Νόστος” εξακολούθησε να καλεί την οικογένεια για να της υπενθυμίσει πως πρέπει να αποχωρήσουν από το σπίτι έως τα τέλη Ιούνη. Στις απειλές, προστέθηκε και μία νέα: ο μόνος τρόπος για να αιτηθούν στο πρόγραμμα υποστηριξης στέγασης “Helios” είναι να φύγουν άμεσα από το σπίτι τους. Η “Νόστος”¨είχε γνώση του περιστατικού με τη γιαγιά, καθώς και ότι η μητέρα αντιμετωπίζει άλλα προβλήματα υγείας, γνωρίζουν την άσχημη κατάσταση της οικογένειας, και παρ’ όλα αυτά εξακολουθούν να τους πιέζουν. Προτεραιότητά τους είναι οι κανονισμοί και τα οικονομικά, πάνω από τις ζωές των ανθρώπων.

Η “Νόστος” φέρει εξ ολοκλήρου την ευθύνη του θανάτου της Hadla Al-Dawas. Είχαν γνώση της κατάστασης της υγείας της πριν από το συμβάν, καθώς είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο στο παρελθόν. Το ανθρωπιστικό προσωπείο της “Νόστος” δεν ξεγελάει κανέναν. Η συγκεκριμένη ΜΚΟ αποτελεί απλά το εκτελεστικό όργανο της εγκληματικής και εξαθλιωτικής πολιτικής του κράτους απέναντι στους μετανάστες. Αποτελεί απλά ένα λεπτό πέπλο της θανατομηχανής ενός συστήματος που θέτει τα κέρδη και την εξουσία πάνω από τις ανθρώπινες ζωές.

Απαιτούμε από τη “Νόστος”:

-Να διακόψει την πίεση που ασκεί στην οικογένεια και να βρει μία μόνιμη λύση για την κατάστασή τους.

-Να αναλάβει τις ευθύνες του θανάτου και να απευθυνθεί ανάλογα στην οικογένεια.

-Να σταματήσει τις απειλές σε οικογένειες που είναι σε αντίστοιχη κατάσταση.

-Να τοποθετηθεί δημόσια και πρακτικά ενάντια στις εξώσεις των αιτούντων άσυλο και των προσφύγων/ισσών.

Οι ζωές των μεταναστών/τριών έχουν σημασία. Το κράτος σκοτώνει μετανάστες και μετανάστριες στα σύνορα, στις φυλακές και στα κέντρα κράτησης,στα camps και πλέον μέσα στα ίδια τους τα σπίτια.

 

CALL FOR GATHERING IN FRONT OF NOSTOS NGO OFFICES AGAINST EVICTIONS

WE CALL FOR GATHERING IN FRONT OF NOSTOS NGO OFFICES, METSOVOU WITH NOTARA. MONDAY 6th JULY AT 11:00AM

At the begining of June, the family of Hadla Al-Dawas was notified by the Nostos NGO to leave their house. The family consisted of 2 kids, their parents and Hadla Al-Dawas, the grandma: an elderly woman with serious heart health issues. Nostos pressed them to leave, threatened them with future problems with their asylum papers, a forced eviction by the police, and future court cases.

In order to protect their grandma, the family had to answer these demands and she moved into Schistou refuge camp, where another of her sons was living with his family. After 30 hours of being in the camp, she suffered a heart attack and died. The ambulance came to take her body, trying to cover it as much as possible.

After this horrific event, Nostos continued to call the family to remind them that they have to leave the house at the end of June. They added to their threats leaving the house immediately was the only way to be able to apply to Hellios housing “support” program. Nostos knows the family suddenly lost their grandma, they know also the mother of the kids has health issues, they know that the family is not at all in a good condition, but still they keep pressing them to leave the house. Their priority is regulations and finances over human lives.

Nostos is fully responsible for the death of Hadla Al-Dawas. They knew of her health conditions previously, she had been before in the hospital with heart problems. Nostos’s humanitarian profile is not confusing anybody. This NGO is just the practical administrators of the misery and criminal migration politics of the State. Nostos are just a thin cover for the death machine of a system which put profits and power over human lives.

We demand Nostos:

– Stop pressing the XX family and find a permanent solution for their situation.

– Accept their responsibility in this death and respond accordingly towards the family.

– Stop pressing other families in the same situation.

– Stand public and practically against the evictions of asylum seekers and refugees.

Migrants lives matter. States are killing migrant on the borders, in prisons and detention centers, in the camps, and now even inside their own homes.