Tag: english

Posted on

VIDEO ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΗ ΡΙΤΣΩΝΑ

Video

https://www.facebook.com/solidaritymigrants/videos/685254455649942

Η στιγμή που οι μετανάστ(ρι)ες που ζουν στο καμπ της Ριτσώνας σπάνε την απαγόρευση του Υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και πραγματοποιούν δυναμική πορεία απαιτώντας χαρτιά, αξιοπρεπή στέγαση, εκπαίδευση! Η διαδήλωση μεταναστ(ρι)ών και ντόπιων, στην οποία συμμετείχαμε, ολοκληρώθηκε προ ολίγου. Θα υπάρξει αναλυτικότερη ενημέρωση αργότερα. (scroll for english)

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ-ΜΕΤΑΝΑΣΤ(ΡΙ)ΩΝ

ΣΤΕΓΑΣΗ, ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΓΙΑ ΟΛΕΣ/ΟΥΣ

The moment when migrants living in Ritsona camp break the ban of the Ministry of Immigration Policy and launch a dynamic demonstration, demanding papers, decent housing, education! The demonstration of migrants and locals, in which we participated, has now been competed. There will be more detailed information later.

COMMON STRUGGLES OF MIGRANTS AND LOCALS

HOUSING, PAPERS AND FREEDOM FOR ALL

 

Posted on

WE ARE NOT LEAVING OUR HOMES!

ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ!
WE ARE NOT LEAVING OUR HOMES!
(scroll down for english/farsi/french/arabic/turkish/urdu/kurdish)
“Είμαστε μια ομάδα μεταναστών/τριών που έχουν αναγνωριστεί ως πρόσφυγες/ισσες στην Ελλάδα. Ζούμε σε καταλύματα μη κυβερνητικών οργανώσεων. Τον Απρίλιο μας είπαν να εγκαταλείψουμε τα σπίτια μας μέχρι τα τέλη Μαΐου. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας αποφάσισε να εκδιώξει τους μετανάστες κατά τη διάρκεια του Covid19 ενώ το κρατικό σύνθημα είναι “ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ”…
Η οικονομική μας ενίσχυση (cash card), η οποία είναι για τροφή, θα μας στερηθεί επίσης.
Οι περισσότεροι/ες από εμάς αντιμετωπίζουμε σοβαρά προβλήματα υγείας ή αναπηρίες, είμαστε μητέρες μόνες, γυναίκες μόνες και ηλικιωμένοι/ες.
Ο πόλεμος εναντίον των μεταναστών/τριών ξεκίνησε στις θάλασσες και στα σύνορα, συνεχίστηκε στις φυλακές, στα κέντρα κράτησης, στα υπεράριθμα στρατόπεδα και με τους ελέγχους ταυτότητας στους δρόμους.
Τώρα αυτός ο πόλεμος λαμβάνει χώρα μέσα στα σπίτια μας.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ!
Θέλουμε στέγαση, χαρτιά και οικονομική στήριξη για όλους/ες.
Τα παιδιά μας πρέπει να πάνε στο σχολείο και να έχουν το δικαίωμα να σπουδάσουν. Θέλουμε συνθήκη υγειονομικής περίθαλψης, AMKA και διερμηνείς”.
(η μετάφραση στα ελληνικά έγινε με πρωτοβουλία των NoBorders)
Ακολουθήστε/κάντε λάικ στη σελίδα:
https://www.facebook.com/notleavingmyhome

We are a group of migrants who are recognised as refugees in Greece. We live in accommodation of Non Governmental Organisations. In April we were told to leave our houses by the end of May.
The New Democracy government decided to evict migrants during Corona while it’s state slogan is “STAY HOME”. Our cash card, which is for food, is also getting blocked.
Most of us are faced with serious health conditions or disabilities, we are single mothers, single women and elderly people.
The war against migrants began on the seas and at the borders, it continued in the jails, detention centres, overcrowded camps and through ID checks on the streets. Now this war takes place inside our homes.
WE ARE NOT LEAVING OUR HOMES!
We want homes, documents and cash assistance for everyone. Our children must go to school and have the right to study. We want health care conditions, AMKA and translators.
follow/like the page:
https://www.facebook.com/notleavingmyhome

Farsi – فارسی : https://www.facebook.com/notleavingmyhome/posts/106678174394715
French – français: https://www.facebook.com/notleavingmyhome/posts/106677164394816
Arabic – اَلْعَرَبِيَّةُ : https://www.facebook.com/notleavingmyhome/posts/106671931062006
Turkish – Türkçe : https://www.facebook.com/notleavingmyhome/posts/100659018329964
Urdu – اُردُو‎ : https://www.facebook.com/notleavingmyhome/posts/100658784996654
Kurdish – Kurdî‎ : https://www.facebook.com/notleavingmyhome/posts/100658471663352
From
Stop War on Migrants

Posted on

Solidarity protest in Ritsona camp

On Friday 8/5 at 20:40 pm and despite the current police ban on movement outside the county, people from our assembly in collaboration with solidarians from Athens and Chalkida arrived at the Ritsona camp to deliver basic necessities following our communication with migrants living in the camp. This initiative was part of a larger effort to create and maintain a relationship with the migrants in the camp.

We are aware that the living conditions in the camps – the establishment of which began with the government of Syriza- are awful and we know that the migrants living in them are lacking basic necessities. In the last few years communication of solidarians and migrants imprisoned in the camps has been rendered very difficult since the state forbids the entrance of political groups in the camps and allows only the entrance of registered NGOs.

We were pleasantly surprised to see that our entrance in the camp was made possible through the intervention of some migrants themselves. Hence, three of us entered the camp, sat in a circle with the migrants and began a political conversation with them that lasted for nearly two hours. We learned that the migrants are in need of many things from food to medicines and money, proof of the Greek state’s inhuman policies. We were also informed that many children living in the camp do not have access to any kind of education. We found out that the fact that the whole of the camp is infected with Covid – 19 is a lie designed to scare locals and turn them against the migrants.

We heard a migrant woman’s life story – a story of war, expropriation, forced displacement and dehumanization that has many things in common with the stories of most other migrants in the camp. Another migrant asked us what we can offer and help them with to which we answered that as a self -organized political group it is the political struggle for liberty that we mainly fight for and we were surprised to learn that this was the answer he was hoping for.

Many migrants declared that the most important thing for them is not just survival but also freedom – a word that they repeated many times. We informed them that we are against the current government as well as the previous one and that we view the intensification of the policies of repression as part of the Greek state’s and the EU’s general policies which are to blame for the situation with the camps.

We also informed them that we are not an NGO that our collectivity is made up of individuals who are in solidarity with migrants and our political goal is to create a ground for common struggles between locals and migrants. T

Towards the end of our conversation we agreed upon some actions that will make their needs and problems public in Ritsona and Chalkida.

Shut down the Camps. Open structures of accommodation within the cities.

Health Services and Education, Legal documents and Freedom for all.

Common Struggles of Locals and Migrants.

Common struggles between locals and migrants

Posted on

HUNGER STRIKE IN MORIA – WE ARE HERE TO DIE, OR TO OBTAIN FREEDOM / ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, Ή ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

HUNGER STRIKE IN MORIA-WE ARE HERE TO DIE, OR TO OBTAIN FREEDOM

english here: https://dm-aegean.bordermonitoring.eu/…/we-are-here-to…/

Mεταφράζουμε το κείμενο στα ελληνικά. Δύναμη και αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες.

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΣΤΗ ΜΟΡΙΑ-ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ, Ή ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

”Είμαστε εδώ για να πεθάνουμε ή να αποκτήσουμε ελευθερία: Απεργία πείνας στο προ-αναχωρησιακό κέντρο κράτησης στη Μόρια.

Οι κρατούμενοι στο προαναχωρησιακό κέντρο κράτησης (ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ) της Μόριας στη Λέσβο είναι σε απεργία πείνας από τις 5 Απριλίου 2020. Οι απεργοί απαιτούν την άμεση αποφυλάκισή τους για να αποφευχθούν οι καταστροφικές συνέπειες του ξεσπάσματος της επιδημίας μέσα στη φυλακή. Σύμφωνα με τους απεργούς πείνας, «όλες οι φυλακές του κόσμου έχουν απελευθερώσει φυλακισμένους… αποφασίσαμε να πεθάνουμε ή να ελευθερωθούμε». Η αστυνομία που είναι υπεύθυνη για το κέντρο κράτησης ανταποκρίθηκε με γελοιοποίηση, εκφοβισμό και βία. Μια μονάδα αστυνομικών ειδικών δυνάμεων έχει τοποθετηθεί στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ εδώ και τουλάχιστον 24 ώρες, παρενοχλώντας και απειλώντας τους κρατουμένους. Σύμφωνα με έναν κρατούμενο, «Έβγαλαν τους φυλακισμένους για να ανακρίνουν έναν από αυτούς τον οποίο ξυλοκοπήσανε… Θέλουν να ξέρουν γιατί το κάνουμε αυτό.» Τέσσερις κρατούμενοι έραψαν τα στόματά τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας, ωστόσο μετά από λίγες ώρες κλήθηκε γιατρός για να αφαιρέσει το νήμα με τη βία.

Το ελληνικό κράτος επιμένει ότι κανένας μετανάστης δεν θα απελευθερωθεί. Αυτό συμβαίνει παρά τις ανακοινώσεις για απελευθέρωση φυλακισμένων με χαμηλές ποινές και την παγκόσμια απελευθέρωση κρατουμένων κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού. Ένα δικαστήριο έκρινε ότι τα άτομα που κρατούνται σε κλειστό στρατόπεδο στη βόρεια Ελλάδα θα πρέπει να παραμένουν υπό κράτηση επειδή είναι «ύποπτοι φυγής». Σε αντίθεση με τις υπόλοιπες χώρες, η ελληνική κυβέρνηση ενίσχυσε την κράτηση των μεταναστών, μετατρέποντας τα στρατόπεδα προσφύγων σε πραγματικές φυλακές, όπου η πρόσβαση στην κατάλληλη ιατρική περίθαλψη, την υγιεινή, το νερό και η δυνατότητα διατήρησης της κοινωνικής απόστασης είναι τελείως αδύνατη. Η απεργία πείνας στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας δεν είναι η πρώτη στην Ελλάδα μετά το ξέσπασμα της πανδημίας του κορονοϊού. Στις 3 Απριλίου, οι κρατούμενοι στο στρατόπεδο κράτησης στο Παρανέστι Δράμας άρχισαν απεργία πείνας αφού τους σέρβιραν άθλιο φαγητό. Ένας κρατούμενος ανέφερε: «70 αστυνομικοί των ΜΑΤ εισήλθαν στο στρατόπεδο χθες το βράδυ και έδειραν τους πάντες με γκλομπ, πέντε άνθρωποι βρίσκονται σε κρίσιμη κατάσταση και υπήρχαν φήμες για έναν νεκρό».

Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται υπό διοικητική κράτηση και δεν έχουν διαπράξει κανένα ποινικό αδίκημα. Έχουν συλληφθεί μόνο στη βάση του νομικού τους καθεστώτος. Πολλοί από τους φυλακισμένους κρατούνται μόνο εξαιτίας της εθνικότητάς τους, καθώς προέρχονται από χώρες όπου στατιστικά λιγότερο από το 25% αναγνωρίζονται ως πρόσφυγες. Οι ισχυρισμοί πολλών απορρίπτονται χωρίς καν να περάσουν συνέντευξη για το άσυλο με την αιτιολογία της «μη συνεργασίας» απλώς και μόνο επειδή δεν μπορούσε να βρεθεί κατάλληλος διερμηνέας. Επίσης, στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας βρίσκονται όσοι παραβίασαν τον γεωγραφικό περιορισμό στα νησιά, όσοι έχουν απορριπτική απόφαση για το άσυλο σε δεύτερο βαθμό και βρίσκονται εν αναμονή απέλασής τους στην Τουρκία, καθώς και όσοι έχουν υπογράψει για “οικειοθελή επιστροφή”, παρά το γεγονός ότι δεν προβλέπονται επιστροφές στο εγγύς μέλλον.

Νομικοί παρατηρητές έχουν περιγράψει τις συνθήκες στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας ως «απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση». Οι κρατούμενοι αναφέρουν τακτικά περιστατικά αστυνομικής βίας και παρενόχλησης, για τα οποία κανείς δεν λογοδοτεί. Αυτό περιλαμβάνει ξυλοδαρμούς, απομόνωση και συλλογική τιμωρία με τη μορφή της έλλειψης πρόσβασης στα τρόφιμα και τα τηλέφωνα, τα οποία αποτελούν μια γραμμή ζωής μέσα στο κέντρο καθώς εξασφαλίζουν πρόσβαση σε νομική στήριξη και σύνδεση με την οικογένεια και τον έξω κόσμο. Στους κρατούμενους αρνούνται διαρκώς την πρόσβαση σε ιατρική περίθαλψη και ψυχολογική στήριξη. Οι κρατούμενοι αναφέρουν τακτικά έλλειψη πρόσβασης στο προσωπικό, άρνηση βασικών φαρμάκων και άρνηση μεταφοράς ατόμων με σοβαρά ζητήματα υγείας στα δημόσια νοσοκομεία. Η φυλάκιση ανηλίκων και επιζώντων βασανιστηρίων και πολέμου είναι συνήθης. Οι μόνοι Σύριοι άνδρες κρίνονται «απαράδεκτοι» για άσυλο και κρατούνται εν αναμονή της απέλασης τους στην Τουρκία, η οποία θεωρείται «ασφαλής τρίτη χώρα» για Σύριους υπηκόους στο πλαίσιο της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας.

Η κατάσταση στο εσωτερικό της Μόριας έχει φτάσει σε κρίσιμο σημείο μετά την εφαρμογή του νέου νόμου για το άσυλο από τη Νέα Δημοκρατία. Από την εκλογή της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχει αυξανόμενη έμφαση στις απορρίψεις ασύλου και τις απελάσεις. Άνθρωποι έχουν απελαθεί παρά το γεγονός ότι οι υποθέσεις ασύλου τους εκκρεμούν. Οι κρατούμενοι στο ΠΡΟ.ΚΕ.ΚΑ της Μόριας έχουν χάσει κάθε ελπίδα, καθώς βλέπουν τους συγκρατούμενούς τους να απελαύνονται χωρίς να έχουν βρεθεί ούτε για μια στιγμή ελεύθεροι στην Ελλάδα. Στις 6 Ιανουαρίου 2020 ένας άνδρας 31 ετών βρέθηκε κρεμασμένος στο κελί του αφού τον έβαλαν στην απομόνωση. Από τότε, έχουν γίνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας. Σε μια περίπτωση, ένας άνθρωπος προσπάθησε να αυτοκτονήσει και απελάθηκε την επόμενη μέρα. Σε περισσότερες από μία περιπτώσεις, αστυνομική βία και παρενόχληση είχαν προηγηθεί από τις προσπάθειες αυτοκτονίας και τις ακολούθησαν ”.