Διαδήλωση στη νιγηριανή πρεσβεία

Σήμερα συμμετείχαμε και εμείς στη διαδήλωση που κάλεσε η νιγηριανή κοινότητα έξω από τη πρεσβεία της Νιγηρίας στην Αθήνα.
Περισσότεροι από 100 Νιγηριανοί και Νιγηριανές διαδήλωσαν απαιτώντας την τοποθέτηση του πρέσβη και την μεταφορά των αιτημάτων τους σχετικά με τις δολοφονίες διαδηλωτών π έχει πραγματοποιήσει η Νιγηριανή αστυνομία.
Πιο συγκεκριμένα, απαιτούν μεταξύ άλλων τη διερεύνηση των μαζικών δολοφονιών της Τρίτης 20 Οκτώβρη και τη τιμωρία των υπευθύνων, ριζική αλλαγή της δομής της αστυνομίας με την κατάργηση της μονάδας καταστολής που ονομάζεται SARS- Για αυτό ένα βασικό σύνθημα των μαζικών κινητοποιήσεων στη Νιγηρία, στις οποίες συμμετέχει κυρίως η νεολαία, είναι endSARS.
video link
https://www.facebook.com/solidaritymigrants/posts/191260535829817

Ανταπόκριση από το camp προσφύγων στη Μαλακάσα

Στη Μαλακάσα βρεθήκαμε ξανά πριν λίγες μέρες επιδιώκοντας να έρθουμε σε επαφή με τις μετανάστριες και τους μετανάστες που μένουν στα δύο καμπς που λειτουργούν στην περιοχή. Οι άθλιες συνθήκες διαβίωσης και η ευρύτερα ασφυκτική κατάσταση που επικρατεί, ιδιαίτερα με αφορμή τον covid-19, έγιναν εύκολα αντιληπτές από την πρώτη στιγμή: από την ανάγκη τους να μας μιλήσουν για να μεταφέρουν τα προβλήματα και τις αγωνίες τους και να επεξεργαστούν μορφές δράσης κι αντίστασης σε αυτά. Ενδεικτικά, διάφορα από τα πολύ σημαντικά προβλήματα που μας αναφέρθηκαν στο μεγαλύτερο καμπ της Μαλακάσας είναι:
• Πολύς κόσμος, ανάμεσα τους και οικογένειες, μένει σε σκηνές, πολλές από τις οποίες μάλιστα βρίσκονται κυριολεκτικά η μία δίπλα στην άλλη με μηδενική απόσταση.
• Είναι προφανές ότι οι συνθήκες υγιεινής είναι άθλιες, ενώ η όποια αναφορά σε μέτρα προστασίας από τον covid-19 ή άλλες μεταδοτικές ασθένειες, σε ένα καμπ μάλιστα που έχει πρόσφατα υπάρξει νεκρός από κορονοϊό, μοιάζει άνευ νοήματος με βάση αυτό. Ενδεικτικό ως προς τις συνθήκες διαβίωσης είναι το ότι έχουν βρεθεί ποντίκια στους χώρους όπου μένει ο κόσμος.
• Δεν υπάρχει ουσιαστική δυνατότητα να εξεταστούν από γιατρό ή οδοντίατρο εδώ και καιρό, με τα προβλήματα υγείας να συσσωρεύονται ή να χειροτερεύουν.
• Το κρύο γίνεται όλο και πιο ανυπόφορο τα βράδια, ειδικά για κόσμο που μένει σε σκηνές ή/και δεν έχει κουβέρτες.
• Υπάρχει έλλειψη σε αρκετά ακόμα βασικά αγαθά, όπως βρεφικό γάλα, ρούχα, παπούτσια, αλλά και σε παιχνίδια για τα πολλά παιδιά που μένουν εντός του καμπ.
• Δεν παρέχεται κανενός είδους εκπαίδευση στα παιδιά, με τα περισσότερα να προσπαθούν να λάβουν διαδικτυακά μαθήματα, κάτι που το ανεπαρκές και προβληματικό ίντερνετ συχνά δεν επιτρέπει καν.
• Δεν υπάρχει ATM εντός του καμπ και επομένως δεν μπορούν να σηκώσουν χρήματα για την κάλυψη βασικών αναγκών που το καμπ δεν παρέχει.
• Υπάρχει συχνά αίσθημα κινδύνου τα βράδια, ειδικά για τις γυναίκες και τα παιδιά.
• Οι διαδικασίες αίτησης για άσυλο ή χαρτιά είναι πολύ δύσκολες, άδικες και χωρίς καμία υποστήριξη.
Κι αν αυτά μοιάζουν ήδη πολλά και απάνθρωπα, η κατάσταση που επικρατεί στο δεύτερο καμπ της περιοχής είναι ακόμα πιο δύσκολη. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν επιτρέπεται όχι μόνο η προσέγγιση του από κόσμο εκτός του καμπ, αλλά ούτε καν η φωτογράφιση των όποιων χώρων φαίνονται από έξω. Είναι ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης που πρέπει να επικρατεί στο καμπ αυτό, το οποίο και ‘πρέπει’ να μείνει αθέατο προς τα έξω, όπως κι οι ζωές όσων διαμένουν στο εσωτερικό τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα που έχουν δημιουργήσει το ελληνικό κράτος, η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα ντόπια και ξένα κεφάλαια που αλληλοδιαπλέκονται με το προσφυγικό, οι διεθνείς «ανθρωπιστικοί» οργανισμοί και οι – στην καλύτερη περίπτωση χειραγωγήσιμες- ΜΚΟ για τη ζωή των σύγχρονων κατατρεγμένων. Από την άλλη, εμείς πέρα από τις όποιες δυσκολίες αντικρίσαμε, βιώσαμε και ένα μεγάλο αίσθημα ελπίδας και δυνατοτήτων για το άμεσο μέλλον.
Τα ευχαριστώ που μας είπαν οι μετανάστες κι οι μετανάστριες για τα όσα είδη πρώτης ανάγκης είχαμε τη δυνατότητα να τους δώσουμε, η αγωνία τους να επικοινωνήσουν με ντόπιο και μεταναστευτικό πληθυσμό που στέκεται πραγματικά αλληλέγγυος τους, τα βλέμματα εμπιστοσύνης μεταξύ μας, οι συζητήσεις μας για το πώς θα μπορούσαν να διεκδικήσουν τα αιτήματα τους, οι αγκαλιές των παιδιών, η εναλλαγή του αισθήματος απογοήτευσης ή παραίτησης σε οργή και στο ότι πρέπει να γίνει κάτι εδώ και τώρα, ακόμα και η θέληση τους να μας προσφέρουν καφέ ή τσάι, είναι στιγμές από την αυριανή συνύπαρξη μας αλλά και τους αγώνες που απαιτούνται σήμερα για να γίνει αυτή πράξη σε μια ελεύθερη και δίκαιη κοινωνία για όλες και όλους.
Επισυνάπτονται φωτογραφίες που μας έστειλαν μετανάστες/στριες στη σελίδα μας.

Eπικίνδυνες συνθήκες για τους μετανάστες/τις μετανάστριες στο Camp της Μαλακάσας / Dangerous condition for migrants in the Malakasa Camp

scroll down for english
Επικίνδυνες συνθήκες για τους μετανάστες/τις μετανάστριες στο Camp της Μαλακάσας
For our previous report from Malakasa camp in greek, english and farsi, click here
Τo παρακάτω βίντεο μας το έστειλαν μετανάστες/στριες μετά από νέα επισκεψή μας στο camp της Μαλακάσας.
Yπεύθυνη φυσικά είναι η ελληνική κυβέρνηση και η διοίκηση του camp για αυτή την κατάσταση.
Θα αναρτήσουμε επίσης ένα ακόμα βίντεο που μας στάλθηκε, το οποίο δείχνει τις άθλιες συνθήκες συνωστισμού δεκάδων μεταναστών/στριών μέσα σε μια αποθήκη, στο camp που είχε το πρώτο διαπιστωμένα νεκρό πρόσφυγα από Covid-19.
Dangerous condition for migrants in the Malakasa Camp
For our previous report from Malakasa camp in greek, english and farsi, click here
The following video was sent to us by migrants, after our new visit to the camp in Malakasa.
The ones responsible for this situation are of course the greek government and the ones in charge at the camp.
We will also post another video that was sent to us, which shows the miserable living conditions of dozens of migrants in a crowded warehouse, in the camp that had the first identified dead refugee from Covid-19.

Σίτιση, στέγαση, δωρεάν υγεία Χαρτιά στις μετανάστριες και ελευθερία

Ο Υπουργός Νότης Μηταράκης ανέφερε ότι πρέπει να επιταχυνθεί η διαδικασία του ασύλου «για να μπει ένα φρένο στις ροές» γεγονός που οδηγεί και σε μαζικές απορρίψεις αιτήσεων, ενώ το οικονομικό επίδομα στους κατόχους ασύλου έχει περικοπεί. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε και τον πλήρη υγειονομικό αποκλεισμό, ως και τις 5 Oκτώβρη, των camps μεταναστών/στριών. Το κύμακτώβρη, των camps μεταναστών/στριών. Το κύμα αυτό των νέων αποκλεισμών ξεκίνησε από τα νησιά του Αιγαίου ενώ οι μετανάστες/στριές στη Μόρια, πριν το ξέσπασμα της φωτιάς, είχαν ξεκινήσει ήδη απεργία πείνας. Ανεξάρτητα από τα αίτια της φωτιάς, η ίδια η ύπαρξη του στρατοπέδου συγκέντρωσης της Μόριας, αποτελεί «έγκλημα κατά
της ανθρωπότητας».
Η χωρική πολιτική των hot spots στα νησιά έχει δημιουργήσει ένα εσωτερικό σύνορο εντός της Ελλάδας, όπου αν δεν είσαι ευάλωτο άτομο δεν μπορείς να κινηθείς προς την ενδοχώρα. Επιπλέον, τα «ανοιχτά» camps μετατρέπονται πλέον σε κλειστά απαγορεύοντας ως τότε, με πρόσχημα τον covid-19, καθολικά το δικαίωμα εξόδου και εισόδου μεταναστών/στριών όσο και αλληλέγγυων, είτε
φορούν μάσκα είτε όχι. Αυτό δημιουργεί και την εξής παραδοξότητα: οι κρατούμενοι/ες σε προαναχωρησιακά κέντρα (Πέτρου Ράλλη, Αμυγδαλέζα) μπορούν να δεχθούν επισκεπτήριο βάσει νομού ενώ όσοι διαμένουν σε «ανοιχτά» camps όχι. Καθ’ όλη τη διάρκεια του εγκλεισμού, οι μετανάστες/στριες βιώνουν την απόλυτη περιθωριοποίηση τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά.
Επιπλέον, όπως μας έχουν καταγγείλει μετανάστες/στριες από τη Ριτσώνα, τον Ελαιώνα, την Κόρινθο, τη Μόρια και αλλού, κατά τη νέα κλιμάκωση της φυλάκισής τους ακυρώνονται ραντεβού με γιατρούς σε νοσοκομεία, με το πρόσχημα ότι δεν είναι τα πιο αναγκαία. Την ίδια στιγμή, δεν τους
παρέχονται επαρκή φάρμακα και βρεφικά γάλατα.
Σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν «υπεράριθμοι», μη εγγεγραμμένοι στο camp άστεγοι και άστεγες, που δεν έχουν κανένα δικαίωμα σε σίτιση και άλλες υποδομές. Στην πλατεία Βικτώριας τους τελευταίους μήνες έχουν γίνει δεκάδες εκκενώσεις και ρατσιστικά πογκρόμ του ελληνικού κράτους, που καταστέλλουν, συλλαμβάνουν, εκβιάζουν και φυλακίζουν οικογένειες και άτομα στην
Αμυγδαλέζα. Η πολιτική αποσυμφόρησης των συνοριακών camps βασίζεται στην άρνηση κοινωνικής φροντίδας σε όσους προωθούνται στην ενδοχώρα και στη μείωση των νεοεισερχόμενων μέσω επαναπροωθήσεων. Η στρατιωτική διαχείριση και εργοδοτική εκμετάλλευση πλαισιώνεται από το τρίγωνο οικονομική κρίση- ελληνοτουρκικά – μεταναστευτικό, εντείνοντας τον εκφασισμό του
ελληνικού πολιτικού συστήματος. ΜΠΟΡΕΙ να βρεθεί κοινωνικά δίκαιη λύση στο πρόβλημα της στέγασης χιλιάδων ντόπιων και μεταναστών/στριών. ‘Ένα στα 3 σπίτια στην Ελλάδα μένουν άδεια (ΕΛΣΤΑΤ, 2011) ενώ 11 εκατομμύρια σπίτια στην Ευρώπη και 400.000 σπίτια στην Ελλάδα ήταν κλειστά (Guardian, 2014).
Δεν λείπουν τα σπίτια και τα χρήματα για κάτι τέτοιο, λείπει η πολιτική βούληση των κρατών – 10 δισεκατομμύρια ευρώ σε αγορά εξοπλιστικών προγραμμάτων ανακοίνωσε ότι δρομολογεί το ελληνικό κράτος τα επόμενα χρόνια.
Απέναντι σε όλα αυτά, η μόνη διέξοδος δίνεται από την αυτοοργάνωση
προσφύγων/μεταναστών/στριών, από τις μικρές κινητοποιήσεις των κοινοτήτων, από τη διάθεση των νέων ανθρώπων να ακουστεί η φωνή τους και να αγωνιστούν. Στον αγώνα αυτό είμαστε αλληλέγγυοι/ες με τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Θέλουμε να οικοδομήσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και κοινού αγώνα των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων της κοινωνίας.
Υποστηρίζουμε το δικαίωμα της ελεύθερης κίνησης των πληθυσμών προς την Ευρώπη και τον υπόλοιπο κόσμο, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή.
Απαιτούμε
• Να σταματήσει ο πόλεμος κατά των μεταναστών/στριών του ελληνικού κράτους και της Ε.Ε, και
όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις τους στο εξωτερικό
• Να κλείσουν όλα τα στρατόπεδα συγκέντρωσης-camps και «hot spot» και να αντικατασταθούν με
πραγματικά ανοιχτές, κοινωνικές δομές στέγασης για άστεγους και περιθωριοποιημένους
μετανάστες/στριες και ντόπιους μέσα στον ιστό των πόλεων.
• Χαρτιά, υγεία, οικονομικό επίδομα, στέγαση, εργασιακά δικαιώματα και εκπαίδευση για όλες και
όλους.
Solidarity with migrants
fb: @solidaritymigrants / twitter: @MigrantsSoli /
solidaritymigrants@gmail.com