Πριν λίγες μέρες επισκεφτήκαμε το camp Μαλακάσα 1. Το νέο σύστημα εισόδου-εξόδου δεν έχει ενεργοποιηθεί ακόμα, αλλά τις επόμενες μέρες οι μετανάστριες έχουν ενημερωθεί πως αυτό θα γίνει, με αποτέλεσμα το camp να μετατραπεί σε ”κλειστή ελεγχόμενη δομή”. Μάθαμε ότι το camp έχει πλέον μόνιμα προβλήματα με τη διακοπή του ηλεκτρικού ρεύματος, στα οποία πιθανόν οφείλεται η φωτιά που ξέσπασε πρόσφατα και η οποία απείλησε το camp. Μετανάστες και μετανάστριες έσβησαν τη φωτιά, πριν έρθει η πυροσβεστική.
Τα προβλήματα στο camp είναι κοινά με άλλα camps: από 1η Οκτώβρη δεν καταβάλλεται το cash card, φαγητό δεν δίνεται όπως παλιά και είναι χάλια. Χωρίς μετρητά και χωρίς το δικαίωμα νόμιμης εργασίας, μετανάστες/στριες δεν έχουν λεφτά για να πληρώσουν φάρμακα, εισιτήρια μετακίνησης, κ/α, ενώ όλο και περισσότεροι/ες αναζητούν εργασία σε άθλιες συνθήκες. Η κυβέρνηση, που έχει τη βασική ευθύνη, επικαλείται διάφορες δικαιολογίες για να δημιουργήσει ένα ασφυκτικό περιβάλλον για τους μετανάστες και τις μετανάστριες. Ο διοικητής του camp αδιαφορεί επιδεικτικά.
Όπως μας είπαν παιδιά μεταναστών, τους προηγούμενους μήνες ένας αγώνας στο άλλο camp της Μαλακάσας, πριν αυτό κλείσει, είχε αποτέλεσμα οι μετανάστες/στριες τουλάχιστον να τρέφονται με καλύτερο φαγητό.
Ακόμα και για το ελάχιστο δικαίωμα πλέον, όπως είναι το οικονομικό επίδομα, το φαγητό και η νομική ενημέρωση, οι μετανάστες/στριες πλέον αναγκάζονται να διαμαρτυρηθούν και να αγωνιστούν. Στα camps της Ριτσώνας, της Θήβας, των Οινοφύτων, του Μαλακάσα 2, έχουμε δει τελευταία πως ξεσπάνε αγώνες.
Η αναδιάρθρωση του συστήματος των στρατοπέδων συγκέντρωσης από το ελληνικό κράτος και την ευρωπαική ένωση έχει μόνο ένα στόχο: φυσική ή ψυχολογική εξόντωση όσων μεταναστών ”περισσεύουν”, άγρια εργασιακή εκμετάλλευση όσων μεταναστών/στριών μένουν στη χώρα.
Ξέρουμε πως ένα παρόμοιο μέλλον το ελληνικό κράτος και η ευρωπαική ένωση επιφυλάσσουν και για ένα μεγάλο κομμάτι του ντόπιου πληθυσμού. Ξέρουμε πως οι δολοφονικές πολιτικές όλων των τελευταίων ελληνικών και ευρωπαικών κυβερνήσεων μπορούν να σταματήσουμε μόνο αν φτιάξουμε πραγματικά μεικτές, πολυεθνικές κοινότητες αγώνα.
Χαρτιά για όλους, σύνορα ανοιχτά, όχι επαναπροωθήσεις
Να ικανοποιηθούν όλα τα αιτήματα των μεταναστριών για τις άμεσες ανάγκες τους.