Πριν λίγες εβδομάδες, μετανάστης που είναι μέλος της συνέλευσής μας και άλλοι μετανάστες που γνωρίζουμε μας εξέφρασαν την επιθυμία τους να εμβολιαστούν, κυρίως λόγω της πίεσης που τους ασκούν τα υγειονομικά πιστοποιητικά στην καθημερινότητά τους, και ειδικά όσον αφορά τη πληρωμή rapid test για να μπορούν να εργάζονται, και τη διακοπή άλλων δραστηριοτήτων τους.
Σε πολλές περιπτώσεις που οι μετανάστες έχουν ΠΑΥΠΑ (το υποκατάστατο του ΑΜΚΑ), κάποιο «σφάλμα στο ψηφιακό σύστημα» τους εμπόδισε επί μήνες να εμβολιαστούν, όπως καταγγέλθηκε από οργανισμούς και σε ΜΜΕ (εφημερίδα συντακτών). Τελικά, μετά από πίεση που ασκήθηκε συλλογικά, ο σύντροφος κατάφερε να εμβολιαστεί.
Σε άλλες περιπτώσεις όμως, που μετανάστες/στριες είναι αποκλεισμένοι και από το ΠΑΥΠΑ, είναι πλήρως αποκλεισμένοι/ες από το σύστημα υγείας. Και σε περιπτώσεις που έχουν, βιώνουν τους ρατσιστικούς και ταξικούς αποκλεισμούς του συστήματος υγείας. Επιπλέον, στη πραγματικότητα, ο ίδιος ο διαχωρισμός ανάμεσα σε όσους έχουν ΑΜΚΑ, ΠΑΥΠΑ και όσους/ες δεν έχουν, είναι ρατσιστικός και παραβιάζει οποιοδήποτε «υγειονομικό κριτήριο».
Από τη πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε η συνέλευσή μας, αποφασίσαμε να στηρίξουμε υλικά και πολιτικά μετανάστες/στριες, με αφορμή τις αστυνομικές δολοφονίες στον Έβρο. Από αυτή τη «μεροληπτική» οπτική γωνία υπέρ μεταναστών/στριών, λίγο αργότερα, το Μάρτη του 2020 όταν και ήρθε το κρατικό lockdown, μπορέσαμε να δούμε πολλά παραδείγματα για το πώς αυτό χρησιμοποιήθηκε εργαλειακά από το ελληνικό κράτος για να καταπιέσει μετανάστες/στριες, και να καταλάβουμε πώς το lockdown χρησιμοποιείται εργαλειακά και για ντόπιους/ες, μέσα στην πανδημία.
Είδαμε ότι με 2-3 κρούσματα Covid-19, ολόκληρα camp προσφύγων μετατρέπονταν σε ακόμη χειρότερες φυλακές. Είδαμε ότι ο μεταναστευτικός πληθυσμός απομονώθηκε ακόμα πιο πολύ από το ντόπιο πληθυσμό, και τις πόλεις. Είδαμε ότι επιβολή κορονο-προστίμων, από 300 μέχρι και 5000 ευρώ, χρησιμοποιήθηκε από την ελληνική αστυνομία για να κάνει το βίο των μεταναστριών αβίωτο. Είδαμε και μέσα στις πόλεις πως το lockdown ίσχυε για όλους, αλλά οι αστυνομικοί έλεγχοι εντάθηκαν κυρίως για μετανάστες/στριες και για κάποια κομμάτια πιο φτωχοποιημένου πληθυσμού. Είδαμε ότι η επιβολή καραντίνας σε ολόκληρα camp επιβαλλόταν από το Κράτος όχι ανάλογα με τον αριθμό των κρουσμάτων αλλά ανάλογα με το κρατικό σχεδιασμό. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε πολλές περιπτώσεις τους προηγούμενους μήνες, είχαμε camp κλειστά με 2-3 κρούσματα όταν τα μαγαζιά μέσα στις ελληνικές πόλεις ήταν ανοιχτά με χιλιάδες κόσμο, και, αντίστροφα, είχαμε περιπτώσεις όπου τα camp δεν ήταν σε καραντίνα όταν ο ντόπιος πληθυσμός ήταν. Και στον μεταναστευτικό και στον ντόπιο πληθυσμό, όμως, είδαμε ένα κοινό: το lockdown κατέρρευσε όταν άρχισαν μαζικοί αγώνες. Έτσι και στα camps μετανάστών, οι πύλες «άνοιγαν και έκλειναν» όχι τόσο ανάλογα με τον αριθμό των κρουσμάτων, αλλά ανάλογα με τις αντιδράσεις των καταπιεσμένων.
Μάθαμε τέλος, για νεκρούς μετανάστες/στριες από Covid, για παράδειγμα στα camps της Ριτσώνας και Μαλακάσας. Οι θάνατοι από Covid-19 ήρθαν να προστεθούν σε εκατοντάδες προβλήματα υγείας, σε εκατοντάδες θανάτους. Για μετανάστες/στριες, ο Covid-19 ήταν και είναι ένα ζήτημα που επηρέασε άμεσα τη ζωή τους, αλλά στο ευρύτερο πλαίσιο των υγειονομικών αποκλεισμών που βιώνουν σε σχέση με τη πρόσβαση στα φάρμακα, στα νοσοκομεία, σε ικανοποιητικές συνθήκες ζωής.
Η πανδημία είναι προϊόν της καταστροφικής σχέσης του καπιταλιστικού τρόπου ζωής με το περιβάλλον-για αυτό και η συχνότητα των επιδημιών και ο κίνδυνος της πανδημίας έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες. Η πανδημία, όμως, δεν είναι για όλους και όλες το ίδιο. Έρχεται να εντείνει τους ταξικούς και ρατσιστικούς διαχωρισμούς, έρχεται, επιπλέον, να αξιοποιηθεί από τους κρατικούς μηχανισμούς για μια βίαιη αναδιάρθρωση της ζωής μας, με στόχο την καπιταλιστική εκμετάλλευση του σοκ και αποτέλεσμα την υποτίμηση του επιπέδου ζωής (μισθοί, ακρίβεια) και των δομών πρόνοιας (όπως της υγείας, της εκπαίδευσης) και την επιχειρηματικοποίησή τους, αντιμετωπίζοντας με αστυνομική καταστολή μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού που αποκλείονται.
Απέναντι σε αυτή τη κρίση που έχει έρθει και θα γίνεται ακόμα βαθύτερη, ένας πόλεμος κατά των μεταναστών/στριών αλλά και πολλών ντόπιων θα ενταθεί. Τα καπιταλιστικά κράτη είναι αποφασισμένα να χρησιμοποιήσουν τους ταξικούς και ρατσιστικούς διαχωρισμούς για να μας εμποδίσουν να αγωνιστούμε μαζί απέναντι σε αυτή την επίθεση. Απέναντι σε αυτό, εμείς πρέπει να απαντήσουμε αποφασιστικά:
Ισότιμη υγειονομική περίθαλψη για όλες και όλους, όχι στα υγειονομικά πιστοποιητικά.
Κανένας ρατσιστικός διαχωρισμός-να ανοίξουν τα σύνορα, να κλείσουν τα camp, ισότιμη στέγαση και εργασία για όλες και όλους.
Κοινοί αγώνες μεταναστών/στριών και ντόπιων ενάντια στο καπιταλιστικό ρατσιστικό και εκμεταλλευτικό σύστημα