Δύο νέες ανταποκρίσεις από τα camps του Σκαραμαγκά και του Σχιστού

16 Οκτωβρίου 2020

Δύο νέες ανταποκρίσεις από τα camps του Σκαραμαγκά και του Σχιστού

Στο Σκαραμαγκά ήρθαμε σε επαφή με μετανάστες που μας μετέφεραν τις συνθήκες του αυστηρού εγκλεισμού που επικρατούν εκεί. Αφενός η λήψη ασύλου σημαίνει διωγμό από το camp και χείριστες συνθήκες στέγασης και αφετέρου η εσωτερική καταστολή ασκείται ασφυκτικά πάνω στα σώματα των μεταναστ(ρι)ών που βρίσκονται ακόμη μέσα. Μας περιέγραψαν έντονες εικόνες αστυνομικής βίας, λίγο πριν εμφανιστούν οι μπάτσοι απωθώντας αρχικά εκείνους και προχωρώντας έπειτα σε προσαγωγές, λέγοντας ότι το κείμενό μας “τους παρακινεί και τους εξεγείρει”. Εμείς αυτό το βλέπουμε σαν πρόσχημα για ακόμη περισσότερο έλεγχο και κοινωνική αποστείρωση. Στην πολιτική εσωτερικού θωρακισμού και ανοσίας εμείς απαντάμε με την επιθυμία μας για χτίσιμο κοινοτήτων ντόπιων και μεταναστών.

Στη παρέμβασή μας στα camps του Σχιστού και Σκαραμαγκά αντικρίσαμε κλειστά τα «ανοιχτά» camps, και αστυνομικούς να τα περιφρουρούν στενά. Η διοίκηση ισχυριζόταν πως είναι όλα καλά, και οι μετανάστες/στριες να σιγοβράζουν, όπως φάνηκε και πριν λίγες μέρες, που είχε γίνει εσωτερική πορεία στο camp του Σχιστού και απεργία πείνας. Στο Σκαραμαγκά συναντήσαμε μια ανώτερη κατάσταση αστυνομικού ελέγχου και καταστολής, και μια πιο στενή σχέση της αστυνομίας με τη διοίκηση. Μόλις φτάσαμε αρχίσαμε να μιλάμε με τους μετανάστες και ήρθαν μπάτσοι, αρχικά να μας πάρουν στοιχεία. Εμείς δεν φοβηθήκαμε κάτσαμε και αρχίσαμε να μιλάμε με τους μετανάστες. Μας έλεγαν τα συνολικά προβλήματα που ζουν και ότι μετά το διωγμό τους από τα camps επειδή πήραν άσυλο, μένουν έξω από το camp σε χείριστες συνθήκες, ζητώντας στέγη. Η αντιμετώπιση της αστυνομίας είναι να τους βαρά και να τους διώχνει όπως μας εκμυστηρεύτηκαν αλλά και όπως αντικρίσαμε και εμείς που όταν μιλάγαμε μαζί τους προσπάθησαν να τους διώξουν. Αφού είδαν ότι δεν φοβηθήκαμε ξανά ήρθαν για να μας προσαγάγουν, λέγοντας ότι το κείμενό μας ‘’παρακινεί τους μετανάστες’’, τους ‘’ξεσηκώνει’’ και τους καθοδηγεί.

Εμείς απαντάμε ότι η επιθυμία μας για κοινότητες ντόπιων και μεταναστών δεν τρομοκρατείται